Babka bycza
Z Wikipedii
Babka bycza | |
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | promieniopłetwe |
Rząd | okoniokształtne |
Rodzina | babkowate |
Rodzaj | Neogobius |
Gatunek | babka bycza |
Nazwa systematyczna | |
Neogobius melanostomus | |
(Pallas, 1814) | |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Babka bycza, babka śniadogłowa (Neogobius melanostomus) - dwuśrodowiskowa ryba okoniokształtna z rodziny babkowatych.
Występowanie: strefa przybrzeżna basenów Morza Azowskiego, Czarnego i Kaspijskiego, na głębokościach do 20 m (w Morzu Kaspijskim do 70 m). W Polsce jest inwazyjnym gatunkiem obcym[1]. Pierwszy okaz u wybrzeży Bałtyku zanotowano w 1990. Obecnie występuje w Zatoce Gdańskiej, wzdłuż polskiego wybrzeża Bałtyku oraz w dolnym biegu Wisły.
Obserwuje się bardzo intensywny wzrost populacji tej ryby w wodach Bałtyku. Spowodowane jest to brakiem naturalnych wrogów. Obecność tego gatunku jest niekorzystna w Morzu Bałtyckim ze względu na jego dietę. Mianowicie babka żywi się pewnym gatunkiem omułka (Mytilus trossulus), w którego ciele akumulują się duże ilości soli metali ciężkich. Do tej pory małża ta nie była zjadana przez inne organizmy. Zjadanie przez babkę przyczynia się do powtórnego obiegu w środowisku metali ciężkich zakumulowanych w ciałach omułka.
Osiąga maksymalnie 24 cm długości. Toleruje wody o niskiej zawartości tlenu. Poławiana jako ryba konsumpcyjna.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Kostrzewa J., Grabowski M., Zięba G. 2004. Nowe inwazyjne gatunki ryb w wodach Polski. Archives of Polish Fisheries 12 (suppl. 2): 21-34.