Bernard Hiszpan

Z Wikipedii

Bernard Hiszpan (XII wiek) - hiszpański mnich, misjonarz sprowadzony w 1122 przez Bolesława Krzywoustego dla ewangelizacji pogańskich jeszcze Pomorzan. Był ascetycznym eremitą, zapewne poszukującym męczeńskiej śmierci. Już od początku nie mógł dojść do porozumienia z miejscowym ludem, choć książę przydzielił mu przewodnika i tłumacza. Bernard wszedł boso do grodu Wolina, co spotkało się ze zdziwieniem mieszkańców, nie mogących zrozumieć, dlaczego wysłannik potężnego chrześcijańskiego Boga nie może sobie nawet pozwolić na kupno obuwia. Bernard jednak dalej głosił słowo Boże i w końcu został ciężko pobity przez wolińskie pospólstwo. Uratowali go pogańscy kapłani, którzy uznali Bernarda za szaleńca, a bojąc się zemsty ze strony księcia, odesłali misjonarza z powrotem do Polski.

Misja Bernarda, choć zakończona niepowodzeniem, przygotowała grunt pod mającą się wkrótce dokonać chrystianizacją Pomorza. Już w następnym roku (1123) chrzest przyjął książę pomorski Warcisław I. Popierał on inicjatywę Bolesława Krzywoustego, który dla potrzeb misji na Pomorzu sprowadził biskupa Ottona z Bambergu. Tym razem misja zakończyła się powodzeniem, a biskup został przyjęty przez lud w większości przypadków przyjaźnie.

Bernard Hiszpan jest w wielu opracowaniach utożsamiany z Bernardem, pierwszym biskupem Diecezji lubuskiej. Skojarzenie nie jest pewne ale może być prawdą. Biskup Bernard mógł być biskupem misyjnym i działać na specyficznych zasadach. W źródłach Bernard biskup lubuski wzmiankowany jest dwukrotnie. W Nekrologu Lubińskim wspomina o nim zapiska obituarna. Po raz drugi, pisze o biskupie Jan Długosz. W swojej Kronice' odnotował on udział biskupa Bernarda w konsekracji kościoła premonstratensek w Strzelnie w 1133 roku.