Bernikla białolica

Z Wikipedii

Bernikla białolica
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	blaszkodziobe
Rodzina	kaczkowate
Podrodzina	gęsi
Plemię	gęśce
Gatunek	bernikla białolica
Nazwa systematyczna
Branta leucopsis
Bechst., 1803
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Bernikla białolica (Branta leucopsis) - duży ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący Grenlandię, Svalbard, północną część Norwegii. Zimuje na wybrzeżach Morza Północnego i Zatoki Biskajskiej. W Polsce pojawia się stosunkowo rzadko na przelotach.

Cechy gatunku 

Między płciami nie ma różnic w wielkości i ubarwieniu. Potylica, szyja i pierś czarne. Spód ciała biały, wierzch szaroniebieski z poprzecznymi prążkami. Głowa poza potylicą biała, dziób i nogi czarne. Młodociane są pokryte szarobrązowym nalotem.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 66 - 75 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 125 cm
waga ok. 1,1 - 2,3 kg

Biotop 

Skaliste obszary tundry w pobliżu morskiego wybrzeża, jeziora lub rzeki. Zimuje na położonych w pobliżu morza łąkach i polach.

Gniazdo 

Na skalistym pagórku, w pobliżu morskiego brzegu. Tworzy kolonie.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 2 do 9 (zazwyczaj 4 do 5) jaj. Jaja mają średnio wymiary 76 x 50 mm i ważą 107 g.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 24 - 26 dni przez samicę, podczas gdy samiec broni gniazda. Pisklęta opuszczają gniazdo po wykluciu, usamodzielniają się po 40 - 45 dniach.

Pożywienie 

Rośliny lądowe.

Ochrona 

Gatunek chroniony.

Zobacz też: ptaki Polski