Beta
Z Wikipedii
 |
|||
| Alfabet grecki | |||
|---|---|---|---|
| Α α alfa | Ν ν ny | ||
| Β β beta | Ξ ξ ksi | ||
| Γ γ gamma | Ο ο omikron | ||
| Δ δ delta | Π π pi | ||
| Ε ε epsilon | Ρ ρ rho | ||
| Ζ ζ dzeta | Σ σ sigma | ||
| Η η eta | Τ τ tau | ||
| Θ θ theta | Υ υ ipsylon | ||
| Ι ι jota | Φ φ phi | ||
| Κ κ kappa | Χ χ chi | ||
| Λ λ lambda | Ψ ψ psi | ||
| Μ μ my | Ω ω omega | ||
| Litery nieużywane współcześnie | |||
 digamma |
 san |
||
 stigma |
 szo |
||
 heta |
 koppa |
||
 jot |
 sampi |
|
|
Beta (βῆτα, Ββ) jest drugą literą alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 2. Beta pochodzi od litery alfabetu fenickiego bet 
. Od bety pochodzą łacińskie B i cyrylickie Б i В.
W grece współczesnej beta reprezentuje spółgłoskę szczelinową wargowo-zębową dźwięczną /v/. W języku starogreckim reprezentowała natomiast dźwięk /b/.
Nowogrecka nazwa bety w IPA to /ˈviˑta/. Wymowa amerykańska w IPA to /ˈbeɪtə/, a w języku angielskim w Wielkiej Brytanii to /ˈbiːtə/.
W drukach wysokiej jakości symbol ϐ jest używany wewnątrz wyrazu. Przykład: βίβλος - βίϐλος.
Spis treści |
[edytuj] Użycie jako symbolu
[edytuj] Β
Majuskuła bety nie jest używana jako symbol, gdyż wygląda tak samo jak łacińska litera B.
[edytuj] β
- w IPA - spółgłoska szczelinowa dwuwargowa dźwięczna
- w matematyce:
- funkcja beta
- rozkład beta
- obok alfy zwyczajowe oznaczenie miary kąta płaskiego
- w fizyce - promieniowanie beta
- w informatyce - wersja testowa programu: wydawana, żeby wychwycić większość błędów
- w brydżu:
- Beta - konwencja licytacyjna systemu Precision
- Beta - system licytacyjny
- Beta - rodzaj radzieckiej baterii jądrowej.
[edytuj] Unicode
W Unicode litera jest zakodowana:
- Β - wielka litera grecka beta - U+0392
- β - mała litera grecka beta - U+03B2
- ϐ - wariant małej litery greckiej beta - U+03D1
