Biegus białorzytny

Z Wikipedii

Biegus białorzytny
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	siewkowe
Rodzina	bekasowate
Podrodzina	biegusy
Gatunek	biegus białorzytny
Nazwa systematyczna
Calidris fuscicollis
(Vieillot, 1819)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Biegus białorzytny (b. Bonapartego) (Calidris fuscicollis) - średni ptak wędrowny z rodziny bekasowatych.

Występowanie 

zamieszkuje północną Kanadę i Alaskę. Zimuje w Patagonii i na Falklandach. W małych ilościach lecz regularnie pojawia się w Europie, w tym w Polsce, na Azorach i Wyspach Kanaryjskich.

Cechy gatunku 

Obie płci ubarwione jednakowo. W szacie godowej wierzch ciała brązowoszary z ciemnymi plamkami, spód biały z ciemnobrązowym kreskowaniem na głowie i piersi. Biała brew, charakterystyczny biały kuper kontrastujący z ciemnym ogonem. W szacie spoczynkowej wierzch ciała popielatoszary z ciemnymi plamami, spód ciała biały, kreskowanie na piersi słabo zaznaczone. Kuper biały, ogon ciemny. Nogi i dziób ciemne.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 17-20 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 34-41 cm
waga ok. 50 g

Biotop 

Tundra, poza okresem godowym mokradła, brzegi rzek i jezior.

Gniazdo 

Na ziemi.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w czerwcu-sierpniu 3 do 4 oliwkowych, brązowo nakrapianych jaj.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 20-22 dni przez samicę. Pisklęta usamodzielniają się po 16-17 dniach.

Pożywienie 

Bezkręgowce uzupełnione pokarmem roślinnym.

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową ścisłą.

[edytuj] Zobacz też

ptaki Polski