Biegus mały

Z Wikipedii

Biegus mały (Biegus Temmincka)
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	siewkowe
Rodzina	bekasowate
Podrodzina	biegusy
Gatunek	biegus mały
Nazwa systematyczna
Calidris temminckii
(Leisler, 1812)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Biegus mały (b. Temmincka) (Calidris temminckii Leisler, 1812) - mały ptak wędrowny z rodziny bekasowatych.

Występowanie 

Zamieszkuje pas od Półwyspu Skandynawskiego po Półwysep Czukocki. Zimuje w basenie Morza Śródziemnego, w zwrotnikowej Afryce, na Bliskim Wschodzie, w Azji Południowej i Południowo-wschodniej oraz na Tajwanie, Wyspach Riukiu i Borneo. W Polsce nielicznie, lecz regularnie spotykany w całym kraju podczas przelotów w maju i lipcu-październiku.

Cechy gatunku 

Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W upierzeniu godowym wierzch ciała brązowoszary z ciemnym deseniem oraz rdzawym nalotem. Spód ciała biały z brązowym lub beżowym nalotem na piersi i wolu. Dziób krótki, ciemny, nogi żółto-zielone. W upierzeniu spoczynkowym wierzch ciała jednolicie popielaty, a spód biały z szarawym nalotem na wolu.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 14-17 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 28-35 cm
waga ok. 15-35 g

Biotop 

Wilgotne, nisko położone, leżące w pobliżu wody obszary tundry i lasotundry.

Gniazdo 

Na ziemi, w suchym, kamienistym miejscu.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lub dwa, rzadko trzy lęgi, składając w maju-lipcu 4 jaja.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są przez okres 21 dni przez jednego z rodziców. Zarówno samce jak i samice są poligamiczne. Samica często po tygodniu od zniesienia jaj zostawia samca, a sama kopuluje z kolejnym.

Pożywienie 

Głównie drobne skorupiaki i mięczaki.

Ochrona 

Gatunek chroniony.

[edytuj] Zobacz też

• przegląd zagadnień z zakresu biologii
• fauna Polski
• ptaki Polski