Billy Elliot

Z Wikipedii

Billy Elliot
Plakat z filmu
Oryginalny tytuł	Billy Elliot
Gatunek	dramat obyczajowy
Kraj produkcji	Francja Wielka Brytania
Język	angielski
Główne role	Jamie Bell Julie Walters Gary Lewis
Data premiery	9 lutego 2001 19 maja 2000
Czas trwania	110 min
Produkcja
Reżyseria	Stephen Daldry
Scenariusz	Lee Hall
Muzyka	Stephen Warbeck
Zdjęcia	Brian Tufano
Scenografia	Maria Djurkovic
Kostiumy	Stewart Meachem
Montaż	John Wilson
Produkcja	Greg Brenman Jonathan Finn
Dystrybucja	Universal Studios, Gutek Film (Polska)
Od lat	15
Nagrody
BAFTA, Felix, 3 nominacje do Oscara w 2000 roku
Billy Elliot na IMDb

Billy Elliot, dramat obyczajowy, produkcji francusko-brytyjskiej z 2000 roku, w reżyserii Stephena Daldry.

Film opowiada historię 11-letniego Billy'ego Elliota, wychowującego się w rodzinie górniczej w burzliwych latach 80. na prowincji Wielkiej Brytanii, który marzy o występowaniu w balecie, wbrew rodzinie. Film jest inspirowany częściowo historią tancerza Philipa Marsdena.

[edytuj] Obsada

Jamie Bell – Billy Elliot
Julie Walters – pani Wilkinson
Gary Lewis – ojciec
Jamie Draven – Tony
Jean Heywood – Babcia
Mike Elliot – George Watson
Stuart Wells – Michael
Billy Fane – pan Braithwaite
Nicola Blackwell – Debbie
Carol McGuigan – bibliotekarka
Joe Renton – Gary Poulson
Colin MacLachlan – pan Wilkinson
Janine Birkett – matka Billy'ego
Charlie Hardwick – Sheila Briggs
Trevor Fox – PC Jeff Peverly
Matthew Thomas – Simon
Denny Ferguson – górnik
Petra Siniawski – nauczycielka
Merelina Kendall – sekretarka
Adam Cooper – 25-letni Billy

[edytuj] Twórcy filmu

Reżyseria: Stephen Daldry
Scenariusz: Lee Hall
Scenografia: Maria Djurkovic
Montaż: John Wilson
Kostiumy: Stewart Meachem
Zdjęcia: Brian Tufano
Muzyka: Stephen Warbeck
Producent wykonawczy: Charles Brand, Tessa Ross, David Thompson, Natascha Wharton
Casting: Jina Jay
Dekoracja wnętrz: Tatiana Lund
Dyrektor artystyczny: Adam O'Neill

[edytuj] Nagrody

Film otrzymał 49 nagród^[1], m.in. BAFTA, Europejska Nagroda Filmowa – Felix, był nominowany do 54 nagród, w tym do 3 Oscarów w 2000 roku.

2001 – Julie Walters, BAFTA najlepsza drugoplanowa rola kobieca
2001 – Stephen Daldry, BAFTA najlepszy film
2001 – Jamie Bell, Nagroda Młodych najlepszy aktor
2001 – Jamie Bell, BAFTA najlepszy aktor
2001 – Stephen Daldry, Amanda najlepszy film zagraniczny
2001 – Greg Brenman, BAFTA nagroda im. Aleksandra Kordy za najlepszy brytyjski film roku
2001 – Stephen Daldry, BAFTA nagroda im. Aleksandra Kordy za najlepszy brytyjski film roku
2000 – Julie Walters, Felix najlepsza aktorka
2000 – Stephen Daldry, Nagroda Jury MFF Sao Paulo

[edytuj] Nominacje

2002 – Stephen Daldry, (nominacja) Czeski Lew najlepszy film zagraniczny
2001 – Julie Walters, (nominacja) Oscar najlepsza aktorka drugoplanowa
2001 – Julie Walters, (nominacja) Złoty Glob najlepsza drugoplanowa rola kobieca
2001 – Stephen Daldry, (nominacja) Oscar najlepszy reżyser
2001 – Stephen Daldry, (nominacja) BAFTA najlepszy reżyser
2001 – Stephen Daldry, (nominacja) César najlepszy film zagraniczny
2001 – Lee Hall, (nominacja) Oscar najlepszy scenariusz oryginalny
2001 – Brian Tufano, (nominacja) BAFTA najlepsze zdjęcia
2001 – Lee Hall, (nominacja) BAFTA najlepszy scenariusz oryginalny
2001 – Gary Lewis, (nominacja) BAFTA najlepszy aktor drugoplanowy
2001 (nominacja) – Złoty Glob najlepszy dramat
2001 – Tessa Ross, (nominacja) Nagroda Australijskiego Instytutu Filmowego najlepszy film zagraniczny
2001 – David M. Thompson, (nominacja) Nagroda Australijskiego Instytutu Filmowego najlepszy film zagraniczny
2001 – Natascha Wharton, (nominacja) Nagroda Australijskiego Instytutu Filmowego najlepszy film zagraniczny
2001 – John Wilson, (nominacja) BAFTA najlepszy montaż
2001 – Greg Brenman, (nominacja) BAFTA najlepszy film
2001 (nominacja) – BAFTA najlepszy dźwięk
2000 – Jamie Bell, (nominacja) Felix najlepszy aktor

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Wielka Brytania około 1984 roku, trwa kryzys ekonomiczny, strajki górnicze. 11-letni Billy (Jamie Bell) trenuje boks. Przypadkowo trafia na zajęcia kółka baletowego i niespodziewanie odkrywa w magicznym ruchu ciał coś, co przykuwa jego uwagę i rozbudza wyobraźnię. Wkrótce chłopiec zamienia rękawice bokserskie na strój baletowy i wbrew woli ojca zaczyna uczęszczać na lekcje u pani Wilkinson (Julie Walters). Ta nieco ekscentryczna nauczycielka tańca okiem znawczyni dostrzega drzemiący w Billym potencjał. Jednak chłopiec musi ukrywać przed swoim ojcem i bratem udział w zajęciach baletowych, którzy jako prości górnicy nie rozumieją, jak wielki talent drzemie w chłopcu. Wkrótce jednak mężczyźni odkrywają, że pieniądze przeznaczone na lekcje boksu Billy przeznacza na zupełnie niemęskie, według nich, zajęcie. Zakaz uczestniczenia w zajęciach baletowych i pogarszający się stan zdrowia babki Billy'ego, sprawiają że Billy traci oparcie. Musi przełamać kulturowe stereotypy i rodzinne uprzedzenia.

Jednak pani Wilkinson wiedziona swoim przeczuciem o nieprzeciętnych uzdolnieniach chłopca nie daje za wygraną – przekonuje Billy'ego, aby zgodził się na bezpłatne, prywatne lekcje. Chce również, aby chłopiec wziął udział w przesłuchaniach wstępnych do Szkoły Baletowej. Jednak ciąg nieszczęśliwych wypadków sprawia, że w dniu przesłuchania chłopiec nie może opuścić miasteczka, czego powodem jest starcie Tony'ego z policją. Biorąc sprawy w swoje ręce Wilkinson składa wizytę w domu Billy'ego, starając się uświadomić jego najbliższym jak wielką szansą jest dla chłopca balet. Niestety, wizyta o mały włos nie kończy się tragicznie, a Billy czuje się nieszczęśliwy i upokorzony.

Chcąc dać upust swym uczuciom, Billy zapamiętuje się w tańcu, dając popis, którego jedynym widzem jest przyjaciel Michael. Przez przypadek balet w jego wykonaniu obserwuje także ojciec, który nie może oderwać od syna wzroku, przykuty siłą jego ruchu i ekspresji. Widząc przed sobą tak wielki talent, postanawia za wszelką cenę umożliwić jednak synowi ponowne przystąpienie do przesłuchań kwalifikacyjnych w Londynie. Wspierany finansowo przez innych górników udaje się w końcu wraz z Billym na przesłuchania do prestiżowej Royal Ballet School.

Film kończy się sceną w której ojciec i brat Billy'ego przychodzą zobaczyć go już jako dorosłego tancerza baletowego w przedstawieniu Jeziora łabędziego w choreografii Matthew Bourne'a.

[edytuj] Ciekawostki

Kiedy Billy odwiedza Debbie u niej w domu, ma ze sobą szkolny plecak, ale kiedy jest odwożony do domu, nie ma go ze sobą.
Chwilę po tym jak Pani Wilkinson uderza Billy'ego w twarz, widzimy ją od tyłu w szatni, zakrywającą twarz rękoma. W następnym ujęciu jej ręce są w całkowicie innej pozycji.
Film pierwotnie był zatytułowany "Dancer".
Kiedy Billy odwiedza grób swojej matki, jej nagrobek opisuje ją jako wife of Peter (żona Petera). Jednakże później z filmu wynika, że ojciec Billy'ego ma na imię Jackie.
Kiedy Jackie siedzi w autobusie jadącym do kopalni, jajko rozbija się o okno koło niego, ale w ujęciach autobusu z zewnątrz to okno jest czyste.
Film został częściowo zainspirowany osobą tancerza Royal Ballet – Philipa Marsdena, którego w trakcie pracy nad scenariuszem spotkał scenarzysta Lee Hall. Marsden pochodzi z północy Anglii, z rodziny górniczych bojowników.
Na grupie usenet'owej pl.rec.film tytuł opisywanego filmu często jest używany w formie żartobliwej, jako odpowiedź na pytanie o identyfikację filmu. Związane jest to z tematem jednego z użytkowników, który opisał fabułę filmu, a następnie nie chciał przyjąć do wiadomości, że chodzi właśnie o "Billy Elliot".

[edytuj] Muzyka

Na ścieżce muzycznej filmu pojawiają się znane przeboje muzyki rockowej i punkrockowej:

Cosmic Dancer – T. Rex
Get It On – T. Rex
Town Called Malice – The Jam
I Love To Boogie – T. Rex
London Calling – The Clash
Children Of The Revolution – T. Rex
Shout To The Top – The Style Council
Walls Come Tumbling Down – The Style Council
Ride A White Swan – T. Rex

[edytuj] Musical

W 2004 roku Stephen Daldry wystawił swój film na scenie teatralnej jako musical. Premiera miała miejsce w Newcastle, a w 2005 roku musical z powodzeniem był wystawiany w Londynie.