Bitwa pod Łojowem (1651)
Z Wikipedii
| Bitwa pod Łojowem Powstanie Chmielnickiego |
|||||||||
| Data | 6 lipca 1651 | ||||||||
| Miejsce | Łojów | ||||||||
| Wynik | wygrana Litwinów | ||||||||
| Terytorium | Ukraina | ||||||||
|
|||||||||
| Powstanie Chmielnickiego |
|---|
|
Żółte Wody (1648) - Korsuń (1648) - Konstantynów (1648) - Piławce (1648) - Murażnowice (1649) - Łojów (1649) - Zahal (1649) - Zbaraż (1649) - Zborów (1649) - Krasne (1651) - Kopyczyńce (1651) - Beresteczko (1651) - Łojów (1651) - Biała Cerkiew (1651) - Batoh (1652) - Żwaniec (1653) |
Bitwa pod Łojowem, znana także jako Druga bitwa pod Łojowem miała miejsce 6 lipca 1651 w czasie wyprawy kijowskiej podczas powstania Chmielnickiego i podobnie jak poprzednia zakończyła się zwycięstwem wojsk litewskich pod dowództwem Janusza Radziwiłła.
Po bitwie pod Beresteczkiem już kilka tygodni później Bogdanowi Chmielnickiemu udało się zebrać rozproszonych Kozaków i znów wsparty przez Tatarów stanowił poważne zagrożenie. Tymczasem po stronie polskiej pospolite ruszenie odmówiło dalszej walki i wróciło do domów, podobnie jak i król Jan Kazimierz. W głąb Ukrainy ruszyły oddziały zaciężne i 3 września hetmani zajęli Lubar.
Na spotkanie z oddziałami koronnymi zdążał na czele wojsk litewskich Janusz Radziwiłł (11 chorągwi jazdy litewskiej, w tym 2 chorągwie tatarskie Sienkiewicza i Murzy), rozbijając po drodze osłonowe oddziały kozackie pułkownika Martyna Nebaby pod Łojowem 6 lipca idące na Homel. 4 sierpnia Radziwiłł zajął Kijów.
[edytuj] Literatura
- Marcin Domagała, Biała Cerkiew 23-25 IX 1651, Wydawnictwo: Inforteditions 2007, ISBN 9788389943158
