Bitwa pod Courtrai

Z Wikipedii

Bitwa pod Courtrai Powstanie mieszczan i chłopów we Flandrii
Data	11 lipca 1302
Miejsce	pod Courtrai, Flandria
Wynik	zwycięstwo flamandzkich powstańców
Strony konfliktu flamandzcy powstańcy Francja Dowódcy Willem van Gulik Pieter de Konninck Guy z Namur Robert II Szlachetny, hrabia Artois† Siły od 9000 do nawet 60000 ludzi ok. 8000 Straty ok. 100 ok. 1000

Powstanie mieszczan i chłopów we Flandrii
Courtrai – Mons-en-Pevele – Cassel – West-Roosebeke

Bitwa pod Courtrai (nid. Kortrijk) miała miejsce w roku 1302 w trakcie powstania tkaczy w Brugii.

W 1301 r. król Francji Filip IV Piękny wkroczył do Flandrii i zażądał od hrabstwa wysokiej kontrybucji. Tyrańskie rządy Francuzów spowodowały bunt mieszczan. 18 maja 1302 r. tkacze brugijscy pod wodzą Konnincka dokonali rzezi rycerstwa francuskiego (tzw. jutrznie brugijskie). Zginął każdy, kto nie potrafił wymówić poprawnie formuły Scilt ende vrient - tarcza i przyjaciel. Po wypędzeniu Francuzów z Brugii mieszczanie sami zaprowadzili rządy demokratyczne. Do powstania przyłączyły się też inne miasta flandryjskie.

Wkrótce doszło do decydującej bitwy z Francuzami. Siły powstańców składające się z chłopów, farbiarzy, tkaczy i rzeźników flamandzkich uzbrojonych w topory, widły i piki liczyły podobno 60 000 ludzi. Pod Courtrai armia powstańców pokonała doborową armię francuską zrzeszającą kwiat rycerstwa europejskiego. O rozmiarach klęski świadczyło 700 złotych ostróg znalezionych po bitwie, od których starcie określane jest mianem bitwy złotych ostróg.

Bitwa pod Courtrai przywróciła samorządność w miastach flamandzkich.