Bitwa pod Fleurus (1622)

Z Wikipedii

Wojna trzydziestoletnia
Pilzno - Biała Góra - Wiesloch - Wimpfen - Hoechst - Fleurus - Stadtlohn - Dessau - Lutter am Barenberge - Wołogoszcz - Breitenfeld I - Rain - Norymberga - Lützen - Ścinawa - Nördlingen I - Wittstock - Rheinfelden - Wittenweier - Thann - Chemnitz - Honnecourt - Breitenfeld II - Rocroi - Tuttlingen - Kolberger Heide - Fryburg - Fehmarn - Jankov - Herbsthausen - Nördlingen II - Zusmarshausen - Lens

Bitwa pod Fleurus miała miejsce 29 sierpnia 1622 podczas wojny trzydziestoletniej.

Podczas gdy sprzymierzona katolicka armia hiszpańsko-bawarska prowadziła działania mające na celu pełną okupację Palatynatu, druga hiszpańska armia dowodzona przez Ambrosio Spinolę przystąpiła do oblężenia twierdzy Bergen op Zoom, położonej przy ujściu rzeki Skaldy. Słysząc o katolickich postępach, armie Mansfelda i księcia Brunszwickiego wyruszyły z Alzacji w kierunku hiszpańskich Niderlandów. Ze wschodu śpieszyla armia dowodzona przez de Cordobę by powstrzymać armie protestanckie. Pod Fleurus na południowym-zachodzie obecnej Belgii, Córdoba zagrodził drogę wojskom protestanckim. Protestanci (połączone armie Mansfelda i księcia Brunszwickiego liczyły razem 20000 żołnierzy) zbliżyli się do miasta 29 sierpnia i książę Brunszwicki z marszu uderzył na hiszpańskie pozycje. Po czterech nieudanych natarciach, które zostały odparte z ogromnymi stratami, piąte natarcie zakończyło się sukcesem i hiszpańskie linie zostały odparte. W ten sposób za cenę ciężkich strat (m.in. książę Brunszwicki podczas brawurowego ataku stracił ramię) wojska protestanckie zdołały dostać się do Holandii. Na początku października twierdza Beren op Zoom została uwolniona od hiszpańskiego oblężenia.

Zobacz też: słynne bitwy