Bitwa pod Jemappes
Z Wikipedii
| Bitwa pod Jemappes I koalicja antyfrancuska |
|||||||||||||||||
 Charles François Dumouriez - zwycięzca spod Jemappes |
|||||||||||||||||
| Data | 6 listopada 1792 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Jemappes | ||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo Francuzów | ||||||||||||||||
| Terytorium | Austriackie Niderlandy | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| I koalicja antyfrancuska |
|---|
|
Verdun - Valmy - Jemappes - oblężenie Mainz - Neerwinden - Famars - Hondschoote - Wattignies - Kaiserslautern - Froeschwiller - Tourcoing - Tournay - Ouessant - Fleurus (I) - Fleurus (II) - Tripstadt - Montenotte - Mondovì - Lodi - Ettlingen - Lonato - Castiglione - Rovereto - Bassano - Arcole - Rivoli - Przylądek św. Wincentego - Fishguard - Kamperduin |
Bitwa pod Jemappes miała miejsce 6 listopada 1792 podczas wojny Francji z pierwszą koalicją.
W wyniku bitwy armia francuska pod dowództwem generała Charlesa Dumourieza po całodziennych krwawych walkach pokonała wojska austriackie dowodzona przez księcia Alberta Saskiego-Cieszyńskiego i feldmarszałka François de Croix. Zwycięstwo pod Jemappes spowodowało zmianę postawy Belgów w stosunku do sił francuskich, które uznano za wyzwolicieli kraju.
Spis treści |
[edytuj] Bitwa
Armia austriacka licząca 13 200 żołnierzy i 50 dział zajmowała pozycje na zachód od Mons. Prawe skrzydło znajdowało się we wsi Quaregnon przed Jemappes, natomiast lewe obejmowało wieś Cuesmes. Cały front armii austriackiej miał długość 7 kilometrów i pokryty był redutami i rowami.
Dowódca armii francuskiej, liczącej 45 000 żołnierzy i 100 dział, generał Dumouriez, zamierzał odciąć Austriakom drogę odwrotu i w tym celu wysłał dywizję generała d'Harville by po obejściu Mons przejęła kontrolę nad drogą brukselską. Sam natomiast na czele lewego skrzydła uderzył z samego rana na prawe skrzydło Austriaków, których wyparł z Quaregnon, po czym zaatakował Jemappes. Choć Austriacy odparli natarcie prawego skrzydła francuskiego na Cuesmes, w obawie przed oskrzydleniem rozpoczęli odwrót w kierunku Mons. Wówczas Dumouriez stanął na czele prawego skrzydła i ruszył z nim do ponownego natarcia, w wyniku którego po południu zajął Cuesmes. Poniewaz d'Harville nie zdołał przejąć drogi brukselskiej, armia austriacka zdążyła się wycofać.
W bitwie Francuzi stracili 4000 zabitych i rannych, natomiast Austriacy - 7000 zabitych i rannych oraz 8 dział.[1]
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ straty podane na podstawie włoskiej Wikipedii (it.wiki)
[edytuj] Literatura
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I
