Bitwa pod Langensalza
Z Wikipedii
| Wojna siedmiotygodniowa |
|---|
|
Custoza – Podol – Vysokov – Trautenau – Langensalza – Münchengrätz – Burkersdorf – Skalice – Jičín – Sadowa – Lissa |
Bitwa pod Langensalza (27 czerwca 1866) stoczona pod miasteczkiem Langensalza w Saksonii między pruskim oddziałem wydzielonym a hanowerskim kontyngentem wojskowym podczas wojny prusko-austriackiej o hegemonię w Związku Niemieckim za czasów Otto von Bismarcka.
Armia króla Jerzego Hanowerskiego jako jedyny kontyngent Związku Niemieckiego została w całości zmobilizowana w czasie wojny prusko-austriackiej (ponieważ zupełnie przypadkowo w końcu czerwca 1866 przebywała na manewrach). Hanowerski generał Arenschild miał pod swoim dowództwem ok. 19 000 ludzi, których prowadził do obszaru koncentracji na południu Niemiec. Konieczność unikania przeważających sił pruskich spowodowała poważne trudności aprowizacyjne (zwłaszcza braki amunicji) i wymusiła jak najszybsze dotarcie do reszty mobilizujących się sił Związku Niemieckiego.
Wiedząc o tym Helmuth Karl Bernhard von Moltke próbował im za wszelką cenę przeszkodzić. Jego rozkazy były jednak niedbale wykonywane przez dywizję działającego na tym froncie generała Geobena i zachodziła obawa, że Hanowerczycy ujdą pogoni pruskich oddziałów regularnych. Świadom tego faktu generał Fliess, dowódca fortecy w Gotha, zgromadził pospiesznie siły (5 batalionów regularnych i 7 Landwehry) i w dniu 27 czerwca 1866 zaatakował oddziały hanowerskie. Znaczna przewaga liczebna hanowerczyków oraz niska jakość oddziałów Landwehry spowodowała że pod naciskiem hanowerskich kolumn szturmowych Prusacy rozpoczęli odwrót, który zmienił się w ucieczkę pod ochronę fortecy.
29 czerwca 1866 roku król Jerzy Hanowerski skapitulował przed pruskimi oddziałami.
