Bitwa pod Połtawą

Z Wikipedii

Bitwa pod Połtawą
III wojna północna

Data

8 lipca 1709

Miejsce

Połtawa

Wynik

zwycięstwo Rosji

Terytorium

Ukraina

Strony konfliktu
Szwecja	Rosja
Dowódcy
Carl Gustaf Rehnskiöld	Piotr I
Siły
17 000, w tym 8200 piechoty, 7800 jazdy, 4 działa	34 000, w tym 25 000 piechoty, 9 000 jazdy, 86 dział
Straty
7 000 zabitych i rannych	5 000 zabitych i rannych

III wojna północna
Narwa – Dźwina – Kliszów – Pułtusk – Poniec – Gemauerthof – Warszawa – Wschowa – Kalisz – Hołowczyn – Leśna – Koniecpol – Połtawa – Helsingborg – Køge – Gadebusch – Storkyro – Hanko – Strzałów – Dynekilen – Ozylia – Stäket – Granhamn

Bitwa pod Połtawą (8 lipca 1709) - bitwa rozegrana pod Połtawą na Ukrainie pomiędzy wojskami króla szwedzkiego Karola XII a wojskami rosyjskimi cara Piotra Wielkiego.

W roku 1709 młody król szwedzki Karol XII, po podbiciu Polski i Saksonii, postanowił wspomóc swego sojusznika, hetmana kozackiego Iwana Mazepę w walce z Rosjanami. Wyprawił się w tym celu na Ukrainę, po drodze staczając drobne potyczki z wojskami rosyjskimi. W końcu doszło do spotkania głównych sił pod Połtawą.

Szwedów było około 30 tysięcy, lecz wielu z nich było chorych i niezdolnych do walki. Mieli tylko 4 armaty, ponieważ pozostałe 40 zostało w taborze. Rosjanie mieli około 40 tysięcy żołnierzy i 70 dział. Szwedzi zdawali sobie sprawę z miażdzącej przewagi rosyjskiej postawili wszystko na jedna kartę, próbując wprowadzić zamieszanie w szeregach rosyjskich atakując na całej linii frontu. Przewaga liczebna Rosjan okazałaby się w przypadku niewytrzymania ciosu raczej zawadą niż pomocą i na to liczył Rehnsköld, który przejął dowództwo od chorego króla Karola. Niestety plan się nie powiódł. Wprawdzie prawe skrzydło Szwedów zmusiło do odwrotu znajdujące się naprzeciw siły rosyjskie ale lewe skrzydło zostając w tyle w biegu natknęło się na 'uciekające do przodu" prawe skrzydło rosyjskie, którego przewaga liczebna uniemożliwiła atak szwedzki. Cała sytuacja jak określa Peter Englund przypominała drzwi "obrotowe".

Wojska szwedzkie, wyczerpane i znajdujące się z dala od swej ojczyzny, zostały zupełnie rozbite przez Rosjan. Karol XII musiał ratować się ucieczką do Turcji. Wynik bitwy w znacznej mierze przesądził o dalszych losach Wielkiej Wojny Północnej, choć trwała ona jeszcze do roku 1721.