Biuro ds. Ścigania Praktyk Korupcyjnych

Z Wikipedii

Biuro ds. Ścigania Praktyk Korupcyjnych (chin.: 贪污调查局; mal.: Biro Siasatan Pencegahan Rasuah; ang.: Corrupt Practices Investigation Bureau) - singapurska instytucja rządowa zajmująca się wykrywaniem i ściganiem korupcji w sektorze publicznym i prywatnym.

W latach 40. i 50. XX wieku korupcja była zjawiskiem powszechnym w Singapurze, szczególnie wśród urzędników państwowych i w biznesie. Była zwalczana przez policję, jednak osiągane przez nią rezultaty nie były zadawalające, gdyż korupcja występowała również w policji. Stąd zaistniała potrzeba stworzenia nowej, niezależnej instytucji.

W 1952 r. brytyjskie władze kolonialne powołały Biuro ds. Ścigania Praktyk Korupcyjnych. Pomimo iż głównym zadaniem Biura jest wykrywanie korupcji jest ono także upoważnione do ścigania innych zdarzeń kryminalnych, które z korupcją mogą mieć związek. W szczególności są to:

• zbieranie informacji i przeprowadzanie śledztw w sprawach praktyk korupcyjnych,
• wykrywanie spraw związanych z nadużyciem zaufania i podejrzeń wobec urzędników państwowych o praktyki korupcyjne,
• działania prewencyjne.

Dyrektor Biura odpowiada bezpośrednio przed Premierem, a ono samo znajduje się w strukturze jego gabinetu. Ponadto działa niezależnie od singapurskiej policji i innych agencji rządowych, tak aby uniknąć niepożądanych ingerencji w prowadzone śledztwa.

Początkowo, z powodu procedur prawnych Biuro miało pewne trudności ze zbieraniem dowodów w sprawach indywidualnych. Ponadto problemem był brak chęci współpracy ze strony sektora publicznego - urzędnicy państwowi wyrażali wątpliwości i obawy dotyczące działalności Biura. Przełomowym był rok 1959, kiedy do władzy doszła socjaldemokratyczna Partia Akcji Ludowej. Nowe władze zdecydowanie potępiły korupcję urzędniczą. W 1960 r. Singapur przyjął istotne rozwiązania prawne: uchwalono Ustawę o zapobieganiu korupcji, zaś w 1989 r. uchwalono ustawę o konfiskacie korzyści pochodzących z korupcji.

Singapur obok bardzo dobrych wyników gospodarczych notuje marginalne w porównaniu do innych krajów zjawisko korupcji. Według Indeksu Percepcji Korupcji z 2007 r.^[1] obejmującego 180 państw, prowadzonego przez Transparency International, Singapur znalazł się na czwartym miejscu. Wyprzedzają go jedynie Dania, Finlandia i Nowa Zelandia.

Spis treści 1 Przepisy antykorupcyjne w Singapurze 2 Przypisy 3 Zobacz też 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Przepisy antykorupcyjne w Singapurze

Ustawa o zapobieganiu korupcji^[2] dostarcza szerokich praw BŚPK, w sprawie prowadzenia śledztw przeciw korupcji, wliczając w to:

• prawo inwigilacji nie tylko śledzonego ale także jego rodziny i współpracowników, oraz m.in. badania ich danych finansowych,
• obowiazek stawienia się świadka w celu przesłuchania,
• prawo do badania innych, przypadkowo wykrytych zarzutów w toku śledztwa antykorupcyjnego.

Przypisy

[edytuj] Zobacz też

• Centralne Biuro Antykorupcyjne
• Niezależna Komisja Przeciw Korupcji (Hongkong)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) Corrupt Practices Investigation Bureau - oficjalna strona urzędu.