Blond (kolor)

Z Wikipedii

Blond - określenie koloru włosów, występującego u niektórych ssaków, wywołanego przez niewielką ilość barwnika - melaniny. Zazwyczaj przez kolor ten rozumie się odcienie od jasnego brązu aż do niemalże białego. Ocenia się, że w populacji ludzkiej na całym świecie występuje ok. 1,8% osób z różnymi odmianami jasnych włosów. Oprócz człowieka włosy koloru blond spotyka się m.in. u takich zwierząt jak: koty czy psy.

Spis treści 1 Etymologia słowa 2 Wykształcenie się jasnej pigmentacji 3 Częstość występowania 4 Ciekawostki 5 Przypisy 6 Zobacz też

[edytuj] Etymologia słowa

Samo słowo blond wywodzi się ze starofrancuskiego - blont, które pierwotnie oznaczało barwę pomiędzy złotym a jasnokasztanowym odcieniem. Co do pochodzenia samego określenia blont istnieją dwie koncepcje. Wg pierwszej słowo to pochodzi ze zniekształconej "średniowiecznej łaciny" - a dokładniej od wyrazu blundus, który znaczy "żółty". Wg drugiej początek słowu blond dało starofrankijskie blund, oznaczające kolor siwy.

[edytuj] Wykształcenie się jasnej pigmentacji

Jasne włosy występują naturalnie prawie we wszystkich grupach etnicznych, jako rodzaj rzadkiej mutacji, która jest jednak trudno zauważalna u większości populacji albo zauważalna tylko u dzieci. Jednakże, szczególnie w Europie, w pewnych grupach ludności, zamieszkujących określone rejony geograficzne (np. Skandynawia), włosy koloru blond często spotyka się u ludzi już dorosłych. Przy czym nie należy z tego wysuwać mylnego wniosku, że włosy tej barwy są cechą charakterystyczną dla Europejczyków. Wg ostatnich badań genetycznych stwierdzono, iż prawdopodobnie ludzie z jasnymi włosami pojawili się w znacznej liczbie w Europie ok. 11-10 tys. lat temu w czasie epoki lodowcowej. Przedtem Europejczycy byli w większości czarnowłosi i ciemnoocy, tak jak ludzie zamieszkujący inne regiony świata.

Co do przyczyn wykształcenia się takiej różnorodności biologicznej u człowieka, obejmującej różne barwy tęczówki oka, jasne włosy i jasną pigmentację skóry, nie ma obecnie w świecie naukowym zgody. Istnieją różne poglądy tłumaczące w jaki sposób doszło do tak znaczących zmian w wyglądzie zewnętrznym człowieka, w tak krótkim czasie po jego przybyciu z Afryki (35-40 tys. lat temu), gdy zazwyczaj cechy takie wykształcające się w procesie ewolucji powstają po okresie znacznie dłuższym.

Wg kanadyjskiego antropologa - Petera Frosta (w badaniach opublikowanych w dzienniku Evolution and Human Behavior), włosy blond wykształciły się w tak krótkim okresie w wyniku zaistnienia określonych preferencji seksualnych ^[1].

Wg autorów publikacji - The History and Geography of Human Genes^[2], jasne włosy stały się dominującą cechą u mieszkańców obszaru współczesnej Litwy. Miało się tak stać ok. 3 tys. lat p.n.e, wśród dopiero co wtedy przybyłych praindoeuropejskich osadników . Z tego rejonu zawędrowali oni do Skandynawii. Częstsze występowanie blond włosów miało być wywołane większą atrakcyjnością kobiet z takimi włosami w oczach ówczesnych mężczyzn.

[edytuj] Częstość występowania

Jasne włosy często spotyka się u niemowląt i dzieci. Dzieci z takimi włosami mogą się rodzić nawet w grupach etnicznych, u których cecha taka nie występuje u dorosłych. Z reguły włosy te ciemnieją wraz z wiekiem i przyjmują kolor jasnobrązowy lub ciemnobrązowy.

Blond włosy są charakterystyczne dla ludności północnej i środkowej Europy, na południu osoby takie są w zdecydowanej mniejszości, chociaż spotyka się je w takich regionach jak choćby północne Włochy. Poza Europą cecha ta jest dużo rzadziej spotykana.

U Aborygenów w Australii, występują czasami żółto-brązowe włosy, w szczególności u kobiet i dzieci^[3]. Również Guanczowie, zamieszkujący Wyspy Kanaryjskie, mieli wg przybyłych tu w XIV wieku Hiszpanów posiadać jasne włosy i niebieskie oczy^[4]. W środkowej i południowej Azji tego typu cechy znaleźć można było u wędrujących plemion indoeuropejskich, które zostały wchłonięte przez miejscową ludność. Pewne pozostałości po nich można znaleźć u ludności w północnym Pakistanie i u niektórych Afgańczyków.

[edytuj] Ciekawostki

Marilyn Monroe i Jean Harlow - dwie amerykańskie ikony popkultury przyczyniły się do spopularyzowania obrazu "blondynki, jako seksbomby". Za ich przykładem wiele kobiet zaczęło od tamtego czasu sztucznie rozjaśniać włosy.

Istnieje seria dowcipów, odnoszących sie do stereotypu "naiwnej blondynki".

W czasie II wojny światowej, naziści odbierali dzieci polskim rodzicom (szczególnie na Zamojszczyźnie) w celu ich późniejszej germanizacji, jeżeli spełniały określone cechy. Jedną z nich były jasne włosy.

W 2002 r. miała miejsce mistyfikacja, która polegała na tym, iż rozpowszechniono fałszywe informacje o "rzekomym wymarciu prawdziwych blondynek". Jako źródło tej informacji podawano WHO, która miała prowadzić badania naukowe na ten temat.

Przypisy

[edytuj] Zobacz też

• typ nordycki