Blues piedmoncki
Z Wikipedii
Blues piedmoncki (ang. Piedmont Blues) regionalny gatunek bluesa rozwijający się na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych od Richmond do Atlanty w stanach Maryland, Delaware, Wirginia, Pensylwania i Floryda szczególnie jednak w regionie Piedmontu. Blues piedmoncki wyróżniała charakterystyczna metoda palcowania na gitarze, przy użyciu kciuka do grania na strunach basowych, oraz pozostałych palców do grania melodii na strunach wiolinowych. Na rozwój tego gatunku w większym stopniu niż na inne regionalne gatunki bluesa wpływ miała muzyka białych wykonawców reprezentujących inne style muzyczne. Muzyków bluesa piedmonckiego charakteryzowała duża sprawność i wysokie umiejętności techniczne. Do akompaniamentu wykorzystywane były instrumenty takie jak: bandżo, dwunastostrunowa gitara, pianino i harmonijka.
Do najważniejszych muzyków Piedmont bluesowych należą:
- Pink Anderson
- Scrapper Blackwell
- Blind Blake
- Bumble Bee Slim
- Reverend Gary Davis
- Blind Boy Fuller
- "Mississippi" John Hurt
- Skip James
- Lonnie Johnson
- Furry Lewis
- Mance Lipscomb
- Brownie McGhee
- Blind Willie McTell
- Sonny Terry
- Curley Weaver
[edytuj] Dyskografia
- Dyskografia bluesowa
