Bolesław Lutyk
Z Wikipedii
Bolesław Lutyk, lit. Boleslovas Liutikas (ur. 1884 w Żeranach k. Szawli, zm. 1970 w Mendozie), litewski działacz polonijny okresu Litwy kowieńskiej, poseł na sejm w latach 1923-27
Naukę rozpoczął w polskojęzycznym gimnazjum w Szawlach, a kontynuował w Moskwie i Omsku. W latach 1903-05 studiował na UW, z którego został usunięty za działalność w ruchu socjalistycznym. W 1911 roku ukończył Politechnikę Lwowską, po czym praktykował jako inżynier w hutach guberni charkowskiej.
W 1919 roku powrócił na Litwę, gdzie objął rodzinne gospodarstwo. W latach 1920-24 szefował Związkowi Producentów Rolnych Litwy.
Zaangażowany w działalność na rzecz praw Polaków, posłował do Sejmu Republiki Litewskiej II i III kadencji (1923-27) - zasiadał w kole polskim.
W 1944 roku w obliczu zbliżajacych się wojsk sowieckich wyjechał na Zachód, najpierw do Austrii, Włoch i Wielkiej Brytanii, by po kilku latach osiąść w Argentynie, gdzie zmarł i został pochowany.
[edytuj] Bibliografia
- Jackiewicz Mieczysław, "Polacy na Litwie 1918-2000", Warszawa 2003
- Buchowski Krzysztof, "Polacy w niepodległym państwie litewskim 1918-1940", Białystok 1999