Bruce Dickinson

Z Wikipedii

Bruce Dickinson
Paul Bruce Dickinson
Imię i nazwisko	Paul Bruce Dickinson
Pseudonim	Bruce Bruce (w Samson) Air Raid Siren
Data urodzenia	7 sierpnia 1958
Pochodzenie	Anglia (Worksop)
Gatunek	heavy metal rock
Zawód	wokalista gitarzysta pisarz lotnik DJ radiowy szermierz
Zespół
Styx Speed Shots Samson Iron Maiden
Kolekcja cytatów w Wikicytatach
Strona internetowa

Bruce Dickinson, właściwie Paul Bruce Dickinson (ur. 7 sierpnia 1958 r. w Worksop w Anglii) – wokalista heavymetalowego zespołu Iron Maiden. Przed 1982 znany jako Bruce Bruce.

Spis treści 1 Biografia 1.1 Działalność pozamuzyczna 2 Książki Bruce'a Dickinsona 3 Dyskografia 3.1 Kariera solowa 3.2 z Speed 3.3 z Samson 3.4 z Iron Maiden 3.5 Pozostałe 3.5.1 Muzyka filmowa 3.5.2 Kompilacje 3.5.3 Gościnnie 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Biografia

Od dzieciństwa wszyscy mówili na niego Bruce, stąd wszędzie posługuje się swoim drugim imieniem. Rodzice byli nastolatkami, gdy Dickinson przyszedł na świat. Początkowo matka próbowała usunąć ciążę, jednak aborcja nie powiodła się (to wydarzenie było natchnieniem płyty "Accident of Birth"). Po narodzinach pani Dickinson zaczęła pracować w sklepie obuwniczym, a ojciec był mechanikiem w wojsku. Od małego Bruce Dickinson wychowywany był głównie przez dziadka, ojca matki. Kiedy trochę podrósł, został wysłany do szkoły. Miał tam wiele problemów, więc rodzice postanowili go przenieść do placówki z internatem; tam pierwszy raz zetknął się z muzyką rockową; zaczął słuchać takich wykonawców jak Deep Purple (od początku, aż do teraz są jego faworytami), Van der Graaf Generator, Arthur Brown, Jethro Tull, czy Emerson, Lake And Palmer. Odtąd jego marzeniem było zostać muzykiem. Pierwotnie Dickinson chciał być perkusistą, jednak w głębi serca czuł, że jego przeznaczeniem jest śpiewanie. Szkolne zespoły takie jak Styx, Speed, czy Shots dały mu doświadczenie sceniczne. Z Speed Dickinson nagrał nawet singel Man in the Street. Było to jedyne wydawnictwo w historii grupy. Ponadto zostało wypuszczone na rynek muzyczny już po odejściu głównego wokalisty.

Jego pierwszym poważnym zespołem był Samson, gdzie nazywano go Bruce Bruce. Zespół był wymieniany jako jeden z najważniejszych zespołów Nowej Fali Brytyjskiego Heavy Metalu (ang. New Wave of British Heavy Metal; NWOBHM). Dickinson nagrał z Samson dwa albumy: Head On w 1980 i Shock Tactics w 1981. Pseudonim wokalisty widnieje także na okładce płyty Survivors z 1979, lecz w rzeczywistości Dickinson nie brał udziału w nagraniach.

Klimat w zespole Samson był niezbyt przyjazny. Duże ilości narkotyków, których się brzydził, wykańczały go. Wtedy pojawił się Steve Harris basista i lider zespołu Iron Maiden. Przyszedł z propozycją, aby Dickinson zajął miejsce Paula Di'Anno wokalisty z którym nagrali 2 poprzednie płyty. Dickinson zgodził się bez namysłu, zresztą i tak myślał o odejściu z zespołu.

Nagrał z Iron Maiden wiele płyt, które zawsze trafiały do pierwszej dziesiątki list przebojów na całym świecie. Wydali wiele znakomitych singli. Atmosfera w zespole była wspaniała. Po pierwszym albumie (The Number of the Beast) nagranym z Dickinsonem w 1982 roku, zespół wzniósł się na wyżyny, a wokaliście nadano przydomek "Syreny Alarmowej". Jednak po 10 latach spędzonych wspólnie z Iron Maiden, Dickinson zaczął poważnie myśleć o karierze solowej. Będąc jeszcze w zespole wydał 2 albumy (z późniejszym gitarzystą Maiden – Janickiem Gersem), które jednak nie odniosły wielkiego sukcesu. Chciał w pełni poświęcić się spełnieniu tego, co było w ostatnim czasie tylko marzeniem. I tak się stało, w 1993 roku po nagraniu albumu Fear of the Dark, Bruce Dickinson opuścił szeregi Iron Maiden. Jego miejsce zajął Blaze Bayley, grający wcześniej w formacji Wolfsbane.

W latach 90. Dickinson oddał się rozwijaniu swoich licznych pasji: trenowaniu szermierki, lotnictwu. A także napisał kilka książek i scenariuszy (najsławniejsza jego książka to "Przygody Lorda Ślizgacza" (The Adventures of Lord Iffy Boatrace). Po niedługim okresie przerwy, zaczął myśleć o powrocie do tworzenia muzyki. Wtedy wziął się do pracy i wydał dwa uznane, metalowe albumy solowe: Accident of Birth i The Chemical Wedding (z byłym gitarzystą Maiden - Adrianem Smithem). Wydanie płyt połączono z koncertami uwieńczonymi nagraniem koncertowej płyty Scream for me Brazil. Jednak dla fanów nie był to już ten sam Dickinson, którego zawsze utożsamiano z Iron Maiden.

Na początku 1999 roku, do Dickinsona dotarła informacja o tym, że jego były zespół może się rozpaść ponieważ nie ma wokalisty. Przyczyną tego były problemy głosowe obecnego wówczas wokalisty Blaze'a. Rod Smallwood – menedżer Iron Maiden – dowiedział się, że Dickinson chciałby wrócić, więc postanowił z nim o tym porozmawiać. Wtedy (podobnie jak było to w 1981) Harris i Smallwood, złożyli mu propozycje, aby powrócił do zespołu. Dickinson zgodził się, ale postawił jeden warunek - Adrian Smith miał wrócić razem z nim. Zespół obawiał się wyzwania, jakie stanowiło przyjęcie trzeciego gitarzysty, ale szybko się z tym uporał. I tak znów powstał klasyczny skład (plus Gers): Bruce Dickinson, Adrian Smith, Janick Gers, Dave Murray, Steve Harris, Nicko McBrain. Zespół znowu powrócił na wyżyny w 2000 roku, kiedy wydał kolejny, album, Brave New World, który okazał się wielkim przebojem.

W tym samym roku Bruce Dickinson wystąpił gościnnie na płycie Resurrection solowego projektu Roba Halforda - HALFORD. Wokalista zaśpiewał z Halfordem utwór "The One You Love To Hate".

W 2005 roku ukazała się jego kolejna płyta, Tyranny of Souls.

Prywatnie muzyk jest mężem Paddy Dickinson, z którą ma trójkę dzieci – Austin, Griffin i Kia.

[edytuj] Działalność pozamuzyczna

Bruce Dickinson udzielał się także w zawodach prezentera radiowego i telewizyjnego. Występował parokrotnie na kanale Discovery.

Obecnie Bruce Dickinson, w chwilach wolnych od koncertowania z Iron Maiden, pracuje jako etatowy Kapitan 230-miejscowych samolotów pasażerskich Boeing 757 w brytyjskich liniach lotniczych Astraeus Airlines. Kapitan Dickinson gościł ostatnio w Polsce 24 grudnia 2007 kiedy to przyleciał na podkrakowskie lotnisko Balice rejsem British Airways.

Dickinson ma na swoim koncie epizodyczną rolę wokalisty w filmie Demon (1981). Dickinson nie uczestniczył jednak w zdjęciach, a jedynie wykorzystano fragmenty zarejestrowanego wcześniej przez grupę Samson nagrania Biceps of Steel. Muzyk pojawił się także gościnnie w serialu The Paradise Club.

W 2000 Dickinson ukończył pisanie scenariusza do filmu Chemical Wedding w reżyserii Juliana Doyle'a. Premiera zapowiedziana jest na 30 maja 2008.

[edytuj] Książki Bruce'a Dickinsona

• Przygody Lorda Ślizgacza (The Adventures of Lord Iffy Boatrace – 1990, wyd. polskie 1992)
• The Missionary Position (1992)

[edytuj] Dyskografia

[edytuj] Kariera solowa

• Tattooed Millionaire (1990)
• Balls to Picasso (1994)
• Alive in Studio A (1995)
• Skunkworks (1996)
• Accident of Birth (1997)
• The Chemical Wedding (1998)
• Scream for Me Brazil (US) (live) (1999)
• Scream for Me Brazil (Japan) (live) (1999)
• The Best of Bruce Dickinson (2001)
• Tattooed Millionaire (Australian Bonus) (2002)
• Tyranny of Souls (2005)

[edytuj] z Speed

• "Man in the Street" (singel; 1980)

[edytuj] z Samson

• Survivors (1979)
• Head On (1980)
• Shock Tactics (1981)
• Live at Reading 1981 (1990)

[edytuj] z Iron Maiden

• The Number of the Beast (1982)
• Piece of Mind (1983)
• Powerslave (1984)
• Live After Death (1985)
• Somewhere in Time (1986)
• Seventh Son of a Seventh Son (1988)
• Maiden England (1989)
• No Prayer for the Dying (1990)
• Fear of the Dark (1992)
• A Real Live One (1993)
• A Real Dead One (1993)
• Live at Donington (1993)
• Brave New World (2000)
• Rock in Rio (2002)
• Beast Over Hammersmith (2002)
• The BBC Archives (2002)
• Dance of Death (2003)
• Death on the Road (2005)
• A Matter of Life and Death (2006)

[edytuj] Pozostałe

[edytuj] Muzyka filmowa

• Koszmar z ulicy Wiązów 5: Dziecko snów (1989) – "Bring Your Daughter to the Slaughter"
• Jaś Fasola: Nadciąga totalny kataklizm (1997) – "(I Want to Be) Elected" (cover Smear Campaign)
• Narzeczona Laleczki Chucky (1998) – "Trumpets of Jericho"

[edytuj] Kompilacje

• Rock aid Armenia: The Earthquake Album (1989) – "Smoke on the Water" (cover)
• Nativity In Black: A Tribute to Black Sabbath (1994) – "Sabbath Bloody Sabbath" (cover, z Godspeed)
• Extreme Championship Wrestling Compilation - Extreme Music (1998) – "The Zoo" (cover)
• Humanary Stew: A tribute to Alice Cooper (1998) – "Black Widow" (cover)

[edytuj] Gościnnie

• Oh baby (EP, 1983) – Xero – "Lone Wolf"
• "(I Want to Be) Elected" (singel, 1992) – Smear Campaign (grupa utworzona na potrzeby organizacji Comic Relief złożona oprócz Bruce'a Dickinsona z Rowana Atkinsona i Angusa Deaytona)
• Friends for Life (1997) – Montserrat Caballé – "Bohemian Rhapsody" (cover)
• Los Angeles, California 5/18/98 (oficjalny bootleg, 1998) – Dream Theater – "Perfect strangers", "The Trooper", "Where Eagles Dare", "Killers"
• Universal Migrator Part 2: Flight of the Migrator (2000) – Ayreon – "Into the Black Hole"
• Resurrection (2000) – Halford – "The One You Love to Hate"
• Live Insurrection (2001) – Halford – "The One You Love to Hate"
• Sheep in Kiss Make Up (2004) – Sack Trick – "Shout It Out Loud" (cover)
• Execution (2005) – Tribuzy – "Beast in the Light"
• Execution Live Reunion (2007) – Tribuzy – "Beast in the Light"

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) Bruce Dickinson - Strona oficjalna