Bruno Knežević
Z Wikipedii
Bruno Knežević, (ur. 12 marca 1912 w Kninie - zm. 26 kwietnia 1982 w Zagrzebiu). Jeden z najlepszych w historii środkowych obrońców grających w reprezentacji Jugosławii, był jednym z najbardziej eleganckich obrońców, świetnie grał głową, w starciach w polu karnych unikał fauli i nieczystych zagrań, za co otrzymał w roku 1938 od jugosłowiańskiej federacji nagrodę fair play. Karierę zaczynał w lokalnym klubie SK Bokelj Kotor, skąd z czasem przeniósł się do Belgradu, aby ubrać niebieski dres BSK Belgrad, gdzie grał w latach 1934 - 1941. W klubie tym gra Kneževicia uważana była za najlepszą w jego karierze. Wraz z drużyną zdobył mistrzostwo Jugosławii w roku 1935 i 1939. Następnym klubem w karierze Kneževicia był zespół HAŠK Zagrzeb (1941 - 1945), a karierę zakończył w roku 1946 w zespole Dinamo Zagrzeb, gdzie zagrał tylko w czterech oficjalnych spotkaniach.
SK Bokelj Kotor, 1927 - 1934
BSK Belgrad, 1934 - 1941- HAŠK Zagrzeb, 1941 - 1945
- Dinamo Zagrzeb, 1945 - 1946
Swój jedyny występ w reprezentacji Jugosławii zaliczył 3 kwietnia 1938 w meczu przeciwko Polsce w Belgradzie, wygranym 1:0. Był to mecz kwalifikacji do MŚ 1938 we Francji, na które Jugosłowianie nie zakwalifikowali się dzięki odniesionej dwa tygodnie wcześniej w Warszawie porażce 0:4.
Był członkiem pierwszego składu nowopowstałej drużyny NK Dinamo 1945. Po zakończeniu w roku 1946 kariery, do roku 1948 był trenerem Dinama. Później był jednym z członków kolegium trenerskiego w Jugosłowiańskim Związku Piłki Nożnej oraz jego prezydentem w latach 1968 - 1971.
