Burzyk szary

Z Wikipedii

Burzyk szary
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	rurkonose
Rodzina	burzykowate
Gatunek	burzyk szary
Nazwa systematyczna
Puffinus griseus
(Gmelin, 1789)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: podwyższonego ryzyka

Burzyk szary (Puffinus griseus Gmelin, 1789) - duży ptak wędrowny z rodziny burzykowatych, gnieżdżący się na wysepkach półkuli południowej, głównie w pobliżu Nowej Zelandii, Falklandów i Ziemi Ognistej. Lato spędza na północnym Atlantyku i Pacyfiku. Do Polski zalatuje wyjątkowo.

Cechy gatunku 

Wierzch ciała brązowoczarny, spód nieco bledszy. Na dolnej powierzchni skrzydeł słabo widoczne, białawe plamy. Dziób i nogi ciemne.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 42-46 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 100-110 cm
waga ok. 800 g

Biotop 

Gnieździ się na morskich wybrzeżach, poza sezonem lęgowym przebywa na pełnym morzu.

Gniazdo 

Nora wygrzebana w ziemi o długości do 1m przez obydwoje rodziców, rzadziej w szczelinie skalnej. Na dnie nory lub szczeliny gniazdo wysłane trawą i mchem. Tworzy kolonie.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w listopadzie-grudniu jedno jajo.

Wysiadywanie 

Jajo wysiadywane jest przez okres 7-8 tygodni przez obydwoje rodziców. Pisklęta usamodzielniają się po 14 tygodniach.

Pożywienie 

Głównie drobne ryby.

Ochrona 

Gatunek chroniony.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.