Cenotaf

Z Wikipedii

Cenotaf albo kenotaf (gr. kenotaphion – pusty grób) – symboliczny grobowiec wznoszony w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie.

W Egipcie wznoszono je w Abydos, miejscu kultu Ozyrysa np. budowla z czasów faraona Senusereta III. W Grecji i w Rzymie wznoszono dwa rodzaje cenotafów:

• tumulus inanis (łac. – pusty grób) – symboliczny grób dla upamiętnienia zmarłego lub poległego poza granicami kraju
• tumulus honorarius (łac. – grób zaszczytny) – wznoszony dla uczczenia bohaterów, np. w miejscu ich śmierci.

W czasach nowożytnych spotyka się cenotafy świętych, postaci historycznych np. św. Wojciecha w kształcie tumby w katedrze w Gnieźnie ustawiony obok relikwiarza. Współcześnie stawiane cenotafy to pomniki zawierające ziemię z pól bitewnych, zwłoki poległych np. Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie czy w Paryżu.

Swoje cenotafy mają Michał Anioł Buonarroti w Rzymie (właściwy grobowiec we Florencji) oraz Dante Alighieri we Florencji (właściwy grobowiec w Rawennie).