Chanat Buchary
Z Wikipedii
| Buxoro Amirligi Chanat Buchary |
||||
|
||||
| Język urzędowy | perski, uzbecki | |||
| Stolica | Buchara | |||
| Ustrój polityczny | monarchia | |||
| Ostatnia głowa państwa | chan Abu l-Ghazi | |||
| Data powstania | 1785 | |||
| zajęcie przez Armię Czerwoną | 8 października 1920 | |||
 |
||||
Chanat Buchary - państwo historyczne na terytorium obecnego Uzbekistanu.
Państwo powstało w wyniku podboju państwa Timurydów przez wodza Uzbeków, Muhammada Szejbani. W 1500 roku zajął on Samarkandę, w 1506 Bucharę, zaś w 1507 Herat. Krótkotrwale podbił on również terytoria Tadżyków i Kazachów. W 1510 Muhammad Szejbani poległ w starciu z wojskami Safawidów. Nastąpiło rozdrobnienie kraju, w 1515 boczna gałąź Szejbanidów utworzyła Chanat Chiwy. Ostatecznie terytorium Buchary zostało ograniczone rzekami Syr-daria i Amu-daria. W 1599 dynastia Szejbanidów wygasła, zaś rządy przejęli Asztarchidzi. Nieudane rządy doprowadziły do upadku państwa i podbicia go przez władcę Iranu Nadir Szaha w I połowie XVIII wieku. W 1747 Buchara uniezależniła się od Iranu. Wkrótce potem władzę przejęli Mangidzi, zaś państwo przekształcono w Emirat Buchary.
[edytuj] Chanowie Buchary
Dynastia Szejbani
- Muhammad Szejbani (1500-1510)
- Dżanibek (1510-1511)
- Babur (1511-1512)
- Ubaidal-la I (1512-1513)
- Kutxkuntxi (1513-1530)
- Muzaffar al-Din Abu Saïd,(1530-1533)
- Ubaidal-la I (ponownie) (1534-1539)
- Abdullah Chan I (1539-1540)
- Abdul Latif (1540-1556)
- Pir Muhammad I (1556-1561)
- Iskander-Chan (1561-1583)
- Abd Allah-chan II (1583-1598)
- Abd al-Mumin I (1598)
- Pir Muhammad II (1598-1599)
Dynastia Asztarchanidów
- Djani Muhammad (1599-1603)
- Baki Muhammad (1603-1605)
- Wali Muhammad (1605-1611)
- Imam Kuli (1611-1642)
- Nadir Muhammad (1642-1645)
- Abd al-Aziz (1645-1681)
- Subhan Quli (1681-1702)
- Ubaidal-la II (1702-1705)
- Abul Faid (1705-1740)
- panowanie perskie 1740-1747
- Abd al-Mumin II (1747-1751)
- Ubaidal-la III (1751-1758)
- Abu l-Ghazi (1758-1785)
