Chrystus Król
Z Wikipedii
Chrystus Król (łac. Christus Rex) - hasło ruchów politycznych związanych z Kościołem katolickim, które domagają się obecności religii w sferze życia społecznego współczesnych państw.
Hasło to zyskało szczególną popularność po wydaniu w 1925 przez papieża Piusa XI encykliki Quas primas i ustanowieniu Święta Chrystusa Króla. Pod tym hasłem, w Meksyku wybuchło w latach 1926-1929 katolickie Powstanie Cristero. Do tej koncepcji odnosił się też belgijski ruch reksistów.
[edytuj] Na terenie Polski
W Polsce powstają Wspólnoty dla Intronizacji NSPJ Króla królów i Pana panujących, których celem jest cotygodniowa adoracja przed Najświętszym Sakramentem w celu przeprowadzenia Intronizacji w Polsce i na świecie. Intronizacja winna dokonać się na wszystkich szczeblach począwszy od osobistego a skończywszy na państwowym-rządowym, czyli uznaniem władzy Chrystusa w życiu osobistym, rodzinie, parafii, mieście oraz Ojczyźnie. Jest to jednocześnie wypełnienie zadań, jakie kierował Chrystus do Służebnicy Bożej Rozalii Celakówny Rozalia usłyszała słowa: Polska nie zginie, o ile przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego słowa znaczeniu; jeżeli się podporządkuje pod prawo Boże, pod prawo Jego Miłosci. Inaczej, Moje dziecko, nie ostoi się (...) Oświadczam ci to, Moje dziecko, jeszcze raz, że tylko te państwa nie zginą, które będą oddane Jezusowemu Sercu przez Intronizację, ktore Go uznają swym Królem i Panem. Przyjdzie straszna katastrofa na świat(...). ( Z.Dobrzycki. Wielkie wezwanie Serca Jezusa do Narodu Polskiego. Kraków: WAM 2003 s.77.)
Aktu takiego dokonała już archidiecezja warmińska, diecezja elbląska i łomżyńska, a także magistraty kilkudziesięciu miast polskich.
20 grudnia 2006 46 posłów Prawa i Sprawiedliwości, Ligi Polskich Rodzin i Polskiego Stronnictwa Ludowego z inicjatywy Artura Górskiego złożyło w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej projekt uchwały Intronizacji Chrystusa Króla.
