Cirion

Z Wikipedii

Cirion – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Pojawia się w Niedokończonych opowieściach. Wspominają o nim bohaterowie Władcy pierścieni, a Dodatki do trzeciego tomu tej powieści zawierają dużo informacji na jego temat.

Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).

W angielskim oryginale – Cirion
Przekład Marii Skibniewskiej – Cirion (Kirion)^[1]
Przekład Jerzego Łozińskiego – Kirion
Przekład Marii i Cezarego Frąców – Cirion

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Cirion (ur.? rok Trzeciej Ery – zm. 2567 rok Trzeciej Ery) – Dúnadan, dwunasty namiestnik rządzący Gondorem. Był synem Boromira. Urząd objął w 2489 roku i sprawował go do końca swego życia, przez 78 lat. Okazał się władcą przezornym i sumiennym. W miarę możliwości starał się bronić granic słabnącego królestwa. Za jego czasów Korsarze z Umbaru najeżdżali wybrzeża, jednak największe niebezpieczeństwo groziło z północnego wschodu, gdzie na terenie Rhovanionu, zamieszkiwali agresywni Balchotowie. Atakowali oni głównie prowincję Calenardhon. Zdeterminowany Cirion, dowiedziawszy się o planowanej przez wrogów wielkiej inwazji, wysłał gońców z prośbą o pomoc do zaprzyjaźnionych Éothéodów i ich władcy Eorla. Nie miał jednak dużej nadziei, iż przybędą oni na czas (jak się później okazało, dotarł do nich tylko jeden spośród gońców, Borondir). Pospieszył więc na czele niewielkiej armii, by bronić linii Anduiny przed natarciem Balchotów. W bitwie na polach Celebrantu omal nie został całkowicie rozgromiony, lecz ocaliła go odsiecz Eorla. Cirion w podzięce (chcąc jednocześnie zabezpieczyć Gondor na przyszłość) ofiarował mu prowincję Calenardhon, w zamian wymagając tylko, by Eorl i jego następcy przestrzegali sojuszu z Południowym Królestwem oraz wspierali je w potrzebie. Następcą Ciriona był Hallas.