Eorl

Z Wikipedii

Eorl – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.

Wspominają o nim bohaterowie Władcy pierścieni. Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu powieści. Pojawia się on w Niedokończonych opowieściach.

Postać ta nie występuje w ekranizacji Władcy pierścieni (reżyseria Peter Jackson).

• W angielskim oryginale – Eorl the Young
• Przekład Marii Skibniewskiej – Eorl Młody
• Przekład Jerzego Łozińskiego – Eorl Młody
• Przekład Marii i Cezarego Frąców – Eorl Młody

Eorl (ur. 2485 rok Trzeciej Ery – zm. 2545 rok Trzeciej Ery) – Rohirrim, władca Éothéodu i pierwszy król Rohanu. Był synem Léoda. Władzę nad Éothéodem objął w 2501 roku, mając zaledwie 16 lat. Jego ojciec bowiem zginął zrzucony przez konia. Eorl poprzysiągł zemstę i ruszył w step na poszukiwania tego rumaka. Gdy jednak wreszcie go odnalazł, nie zabił go tylko okiełznał i nadał imię Felaróf. Odtąd jeździł na nim do końca swego życia. Przez następne lata Eorl w spokoju rządził Éothéodem, okazując się władcą odważnym i mądrym. W 2510 roku, gdy Gondor został zagrożony przez Balków, Namiestnik Cirion posłał do Eorla prośbę o pomoc. Ten zaś, choć zdawało się za późno na odsiecz, wyruszył z licznym zastępem jeźdźców na południe. Udało mu się dotrzeć na czas i przesądzić o wyniku bitwy na polach Celebrantu. Cirion w podzięce oddał mu prowincję Calenardhon jako nowe miejsce osiedlenia dla jego ludu. Natomiast Eorl na górze Amon Anwar złożył Przysięgę, w której zobowiązał siebie (i swoich następców) do wspomagania w potrzebie Gondoru. W krótkim dość czasie sprowadził Éothéodów (Rohirrimów) do nowej ojczyzny, nazwanej potem przez Gondorczyków Rohanem. Swoją siedzibę założył w Aldburgu. Jako król Rohanu (za życia używał tytułu króla Marchii Jeźdźców lub króla Calenardhonu) panował przez 35 lat. Zginął w bitwie na Płaskowyżu, walcząc z nowym najazdem Easterlingów. Jego następcą był Brego. Eorla jako pierwszego monarchę pochowano na Mogilnym Polu.

Zwano go Eorlem Młodym, ponieważ w młodym wieku objął władzę i zachował młodzieńcze siły, jak i jasne włosy do końca swego życia.

Był bohaterem licznych pieśni. Jedną z nich, zaczynająca się od słów Gdzież teraz jeździec i koń ? Gdzież róg co graniem wiódł w pole ?^[1]. Przytoczył Aragorn, gdy wraz z Gandalfem, Legolasem i Gimlim, stanął u bram Edoras^[2].

Imię Eorl pochodzi z języka rohirrimskiego^[3] i znaczy w tej mowie Książę, Wojownik.

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Tłumaczenie Włodzimierza Lewika, zamieszczony w tomie Dwie wieże (w przekładzie Marii Skibniewskiej,księga 3, rozdział 6 Król ze Złotego Dworu).
2. ↑ W filmie Władca pierścieni. Dwie wieże wiersz ten recytuje król Théoden (Bernard Hill) w Rogatym Grodzie, przygotowując się do bitwy.
3. ↑ W rzeczywistości to słowo z języka staroangielskiego (eorl - wojownik, książę).

[edytuj] Link zewnętrzny

• Eorl, figurki do gry