Cmentarz Poległych w Bitwie Warszawskiej w Ossowie
Z Wikipedii
Cmentarz Poległych w Bitwie Warszawskiej w Ossowie – cmentarz wojenny w Ossowie, w miejscu walk bitwy warszawskiej w czasie wojny polsko-bolszewickiej w sierpniu 1920.
W sierpniu 1920 Ossów znajdował się przy tzw. drodze przyfrontowej, biegnącej pomiędzy I i II linią obrony Warszawy. W dniach 13-14 sierpnia był miejscem zaciętych walk. Wieś atakowały 235. i 366. pułki z 79. Brygady bolszewickiej Grigorija Chachanjana oraz 16. pułk z 2. Dywizji Strzelców. Po stronie polskiej walczyły 33 Pułk Piechoty i 36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej, wspierane przez ochotnicze pułki 221. i 236. W boju obie strony straciły po ok. 600 żołnierzy (zabitych, rannych i wziętych do niewoli). Poległo ok. 100 polskich żołnierzy, w tym wielu w wieku od 16 do 18 lat. Poległ tu kapelan 236. pułku ksiądz Ignacy Skorupka.
W skład cmentarza wchodzi osiem zbiorowych mogił i jedna pojedyncza oraz obelisk z napisem:
14 sierpnia 1920 r.
Siedmiokroć odpieraliśmy
hordy bolszewickie
padliśmy u wrót stolicy
a wróg odstąpił ...
Obok cmentarza znajduje się Kaplica pod wezwaniem Matki Boskiej Zwycięskiej, zbudowana w latach 1928-1928 według projektu Brunona Zborowskiego, rozbudowana w 1982 oraz dzwonnica z 1932. Wewnątrz kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej i obrazu Jerzego Kossaka Cud nad Wisłą. Niedaleko kaplicy figura Matki Boskiej Zwycięskiej postawiona w 1990. Przy wejściu na cmentarz głaz-pomnik Józefa Hallera, dowódcy frontu i generalnego inspektora Armii Ochotniczej.
[edytuj] Bibliografia
- Tadeusz Glinka, Marian Kamiński, Marek Piasecki, Krzysztof Przygoda, Andrzej Walenciak, Mazowsze północne, Warszawa 1998