Constantin Brâncuşi
Z Wikipedii
Constantin Brâncuşi (wym. IPA: [brɨnˈkuʃʲ], urodzony 21 lutego 1876 - zmarł 16 marca 1957), rzeźbiarz rumuński działający we Francji. Swoją twórczością zapoczątkował nurt abstrakcyjny w rzeźbie, wpływając w znacznym stopniu na rozwój sztuk plastycznych.
Urodził się w miejscowości Hobiţa w Rumunii. W latach 1894-1898 studiował na Şcoala de Arte şi Meserii (Szkoła Sztuki i Rzemiosła) w Krajowie, potem, w latach 1898-1901 uczył się w Şcoala Naţională de Arte Frumoase (Narodowa Szkoła Sztuk Pięknych) w Bukareszcie. Następnie opuścił Rumunię przemierzając pieszo Europę i odwiedzając Budapeszt, Wiedeń, Monachium, Zurych, Bazyleę i na końcu Paryż, w którym się osiedlił i skończył edukację na École nationale supérieure des beaux-arts ( (1905-1907). Jego prace zwróciły uwagę francuskiego rzeźbiarza Augusta Rodina. W Paryżu zaprzyjaźnił się także z innymi artystami tamtego okresu m. in. z Henri Matissem i Marcelem Duchampem.
W 1913 na Armory Show w Nowym Jorku Brâncuşi pokazał pięć ze swoich prac z tamtego okresu, które eksponował potem prawie do końca życia. W latach dwudziestych do czterdziestych Brancusiego interesował szczególnie jeden temat, a mianowicie ptak w locie. Wyrzeźbił w sumie 27 takich dzieł, w tym pięć marmurowych i dziewięć odlewów z brązu. Najsłynniejszą z nich jest "Ptak w przestrzeni", znajdujący się w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku.
Brâncuşi - z usposobienia samotnik - nie starał się wiązać z żadnym ruchem ruchem artystycznym (np. kubistami), chociaż we wczesnych latach 20. XX wieku związany był z niektórymi dadaistami, a w 1924 został mianowany przez Theo van Doesburga "starszym sprawy" grupy De Stijl po odejściu z niej Pieta Mondriana. W latach trzydziestych odwiedził Indie i Egipt, chcąc poznać sztukę tych kultur tak samo dobrze jak europejską. W 1935 zlecono mu zbudowanie pomnika wojny dla parku w Târgu Jiu w Rumunii. Zaprojektował kompleks wrót, tablic, stołków i "Niekończącą się kolumnę". Po 1939 kontynuuje swoją pracę w Paryżu, a dziesięć lat później kończy swoją ostatnią pracę "Grand Coq" (Kogut). W 1952 otrzymał francuskie obywatelstwo; w marcu 1957 zmarł w Paryżu.
