Czesław Czubryt-Borkowski

Z Wikipedii

Czesław Jan Czubryt-Borkowski (ur. 1918 w Moskwie zm. 16 czerwca 2006), polski wojskowy, generał dywizji LWP.

Wychowanek Korpusu Kadetów we Lwowie. W 1939 r. ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii i w stopniu podporucznika walczył w kampanii wrześniowej 1939 r. Internowany przez władze radzieckie na Syberii w Irkucku. W 1943 r. zgłosił się do 1 Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki. Walczył w artylerii w bitwie pod Lenino, później był adiutantem gen. Bolesława Kieniewicza. Po wojnie służył głównie w szkolnictwie wojskowym: m. in. dowódca batalionu w Oficerskiej Szkole Artylerii nr 1. Ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Rembertowie i Moskwie. Generał brygady z 1956 r. na stanowisku szefa sztabu Artylerii WP. Był organizatorem i pierwszym dowódcą I Korpusu Obrony Powietrznej Kraju. Potem m. in. dowódca Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Kraju. Generał dywizji z 1963 r. W 1969-73 pełnomocnik rządu PRL ds. pobytu Wojsk Radzieckich w Polsce. Następnie attache wojskowy przy Ambasadzie PRL w Moskwie. Odwołany w związku wyjściem za mąż córki za Szweda. Od 1975 r. w stanie spoczynku. Zmarł 16 czerwca 2006, pochowany na Cmentarzu Powązkowskim.

Odznaczony m.in. Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy, Krzyżem Walecznych, srebrnym Medalem Zasłużonym Na Polu Chwały, Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy.

[edytuj] Źródła

• Skrzydlata Polska 7/2006 (częściowo)