Danusia Jurandówna
Z Wikipedii
| Danusia Jurandówna | |
|---|---|
| Bohater Krzyżaków | |
| Twórca | Henryk Sienkiewicz |
| Informacje | |
| Płeć | kobieta |
| Rodzina | Jurand ze Spychowa (ojciec) |
| Wiara | chrześcijanka |
| Narodowość |  Polka |
Danusia Jurandówna – bohaterka Krzyżaków Henryka Sienkiewicza, córka Juranda ze Spychowa. Po śmierci matki wychowywana przez księżnę mazowiecką Annę Danutę, po której dostała imię. Delikatna, wątła, subtelna, od pierwszego wejrzenia stała się obiektem miłości Zbyszka z Bogdańca, który złożył jej rycerskie ślubowanie. W toku akcji uratowała go przed karą śmierci, narzucając mu na głowę białą chustę (nałęczkę) i wołając – "Mój ci jest!". Wkrótce po ślubie ze swym rycerzem została porwana przez Krzyżaków, którzy w ten sposób chcieli dostać w swoje ręce Juranda. Odbita z rąk krzyżackich przez Zbyszka, umarła na jego rękach w drodze do Spychowa z powodu wycieńczenia. Była lękliwa i wstydliwa. Miała 12 lat. Zbyszko opisywał ją jako anioła, stworzenie tak piękne, że nieludzkie, przetowłosego aniołka. Danusia była piękną jasnowłosą dziewczyną. Była ulubienicą księżny Anny Danuty, na jej dworze śpiewała i grała na luteńce, która po jej porwaniu została roztrzaskana o mury.
