Danuta Szymańska
Z Wikipedii
Danuta Szymańska (ur. 1923, zm. 6 kwietnia 2008) – polski patomorfolog, profesor doktor habilitowany nauk medycznych, autorka i współautorka licznych prac naukowych opublikowanych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Członek Polskiego Towarzystwa Ftyzjopneumonologicznego, Polskiego Towarzystwa Patomorfologów Polskich i Rady Naukowej Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie.
Studia medyczne rozpoczęła podczas okupacji niemieckiej w 1941 r., w Prywatnej Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego doc. Jana Zaorskiego przy ul Koszykowej 78 w Warszawie. W 1949 r., uzyskała dyplom lekarza na UW.
W latach 1950-1958 pracowała w Zakładzie Patomorfologii AM w Warszawie, w latach 1953-1993 była związana z Zakładem Patomorfologii Instytutu Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie, którego była kierownikiem. Podczas pracy w instytucie prof. Szymańska przyczyniła się do stworzenia Szkoły diagnostyki patomorfologicznej chorób układu oddechowego, a także stworzyła współczesne zasady diagnostyki patomorfologicznej chorób śródmiąższowych płuc. W ramach swojej pracy naukowej podjęła się kontynuacji pracy prof. Jolanty Chodakowskiej nad patromorfologią zmian narządowych wywołanych zakażeniem prątka gruźlicy.
[edytuj] Wybrana bibliografia autorska
- „Patogeneza i patomorfologia gruźlicy” (Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa, 1974 r.) wspólnie z Leonardem Deloffem
[edytuj] Źródła
- nekrologi "Gazeta Wyborcza" 21 i 22-23 marca 2008 r.
- Rola – Sanitariat Kedywu KG AK
