Daphne du Maurier
Z Wikipedii
Dame Daphne du Maurier (ur. 13 maja 1907, zm. 19 kwietnia 1989) – kornwalijska pisarka, autorka głównie powieści i opowiadań. Jest najsłynniejsza powieść Rebeka należy do kanonu światowej literatury, zainspirowała także oscarowy film Alfreda Hitchcocka o tym samym tytule. Również podstawą Ptaków tego reżysera było jedno z opowiadań du Maurier.
Urodziła się w Londynie w artystycznej rodzinie, jej ojciec Sir Gerald du Maurier był aktorem i producentem, dziadek George du Maurier był pisarzem i rysownikiem. Jej pierwsza powieść Dobry Duch została opublikowana w 1931.
Pomimo długoletniego małżeństwa z generałem Frederickiem Browningiem (z którym miała syna i dwie córki), wiele wskazuje na to, że du Maurier była homoseksualna (sama nazywała swoje skłonności "weneckimi") i była związana z kilkoma kobietami, między innymi z Gertrudą Lawrence.
W roku swojej śmierci otrzymała tytuł "Dame of the British Empire". Zmarła w swoim domu w Kornwalii.
[edytuj] Wybrana twórczość
- Oberża na pustkowiu (Jamaica Inn, 1936)
- Rebeka (Rebecca, 1938)
- Generał w służbie króla (The King's General, 1946)
- Moja kuzynka Rachela (My Cousin Rachel, 1951)
- Niebieskie soczewki (The Blue Lenses, 1959, opowiadanie)
- Nie oglądaj się teraz (Don't Look Now, 1971, opowiadanie)
