Dirac (kodek)
Z Wikipedii
Dirac - eksperymentalny falkowy kodek obrazu stworzony przez brytyjską telewizję BBC i rozwijany jako wolne oprogramowanie.
Nazwa kodeka pochodzi od nazwiska brytyjskiego fizyka Paula Diraca.
Spis treści |
[edytuj] Cele projektu
Dirac powstał jako cyfrowy odpowiednik standardu PAL, w którym jest powszechnie kodowany sygnał telewizji analogowej. BBC chce w ten sposób zapewnić przyszłość sobie oraz niezależnym nadawcom audycji telewizyjnych, ponieważ obecnie istniejące standardy kodowania cyfrowego są najczęściej płatne, a cena jest często pochodna od liczby odbiorców. W przypadku tak dużego nadawcy jak BBC oznaczałoby to nie tylko ogromne stałe koszta, ale także trwałe uzależnienie się od licencjodawców i ich formatów.
Jakość Diraca ma być porównywalna z nowszymi kodekami H.264 czy WMV9 Advanced Profile. W chwili rozpoczęcia prac istniał już kodek Theora, który także nie jest objęty ograniczeniami licencyjnymi i patentowymi, ale może on konkurować tylko z MPEG-4 ASP.
[edytuj] Charakterystyka
Najważniejsze cechy Diraca to obsługa rozdzielczości od QCIF (180x144 pikseli) aż do HDTV (1920x1080 pikseli) oraz wykorzystywanie wyłącznie wolnych od patentów technologii. W trybie najwyższej rozdzielczości Dirac wymaga do zakodowania obrazu zaledwie połowy przepływności potrzebnej do kompresji w standardzie MPEG-2, trwają także prace nad optymalizacją tego kodeka do wysyłania strumieni multimedialnych przez Internet oraz zmniejszeniem zapotrzebowania na moc procesora w odbiornikach.
Obecnie kodek jest jeszcze we wczesnej fazie rozwoju. Jego twórcy liczą na upowszechnienie Diraca jako otwartego standardu kompresji obrazu, tworzonego we współpracy ze społecznością FLOSS, dlatego dbają o dokumentację programu oraz czytelny kod źródłowy przykładowej implementacji.
Dirac rozwijany jest w C++ na licencjach MPL, GNU GPL i GNU LGPL.
[edytuj] Pokrewne projekty
We współpracy z firmą Fluendo BBC rozwija niezależną implementacje Diraca w C o nazwie Schrödinger (od nazwiska innego znanego fizyka - Erwina Schrödingera). W ramach projektu powstaną dwie biblioteki (do odtwarzania i kodowania), wtyczki do GStreamera oraz specyfikacja umieszczania takich strumieni w kontenerach Ogg.
