Dobrzyń (dzielnica Golubia-Dobrzynia)
Z Wikipedii
Dobrzyń – dawne miasto, obecnie dzielnica Golubia-Dobrzynia, na lewym brzegu Drwęcy. Prawa miejskie posiadał w latach 1789-1870 i 1919-1951. W 1951 połączony z Golubiem utworzył nowe miasto Golub-Dobrzyń (województwo kujawsko-pomorskie).
Dobrzyń powstał na lewym brzegu Drwęcy jako przedmieście krzyżackiego Golubia. W 1789 otrzymał prawa miejskie. W 1793 znalazł się pod zaborem pruskim, gdzie usamodzielnił się od Golubia. Był ośrodkiem rzemieślniczo-handlowym, choć część mieszkańców zajmowała się przemytem.
- 1807 - Dobrzyń w Księstwie Warszawskim
- 1815 - Dobrzyń w Królestwie Polskim
- 1870-1919 - pozbawiony praw miejskich
- 1939-1945 - włączony do Niemiec (50% ludności, w większości Żydzi, zostaje wymordowana przez Niemców)
- 1951 - utrata samodzielności przez połącznie z Golubiem i utworzenie miasta Golub-Dobrzyń.
Najważniejszym zabytkiem Dobrzynia jest klasycystyczny kościół parafialny Św. Katarzyny z 1823 roku.
