Dominik Ździebło
Z Wikipedii
Dominik Ździebło, ps. Kordian (ur. 1914 w Jastrzębiu Zdroju, zm. 1962 w Katowicach). Działał w Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Kampanię wrześniową odbył w stopniu podporucznika jako dowódca plutonu 183 pułku piechoty wchodzącego w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Polesie" gen. Kleeberga. Dostał się do niewoli niemieckiej, lecz uciekł do Krakowa, a następnie w mundurze polskiego oficera dotarł do rodzinnego Jastrzębia-Zdroju, gdzie na Pochwaciu, w rodzinnym domu zakopał go wspólnie z rodzina w ogrodzie. Był w Krakowie dowódcą największego zgrupowania Armii Krajowej o nazwie "Żelbet". Miał wielki wpływ na uratowanie Krakowa, nie zgadzając się na wybuch powstania, takiego jak w Warszawie w ramach planu "Burza". Po wojnie zalegalizował jedno z "lewych" nazwisk używanych w czasie okupacji i od tego czasu używał podwójnego nazwiska Danowski-Ździebło. Odznaczony przez Rząd w Londynie Orderem Virtuti Militari. Ożenił się z Heleną Klimas, wielką jego miłością sprzed wojny, zesłaną na Sybir w 1940 roku, a później żołnierzem Pomocniczej Służby Kobiet w Armii generała Andersa, z którą wyszła z sowieckiej Rosji szlakiem andersowców (żyje do dziś i mieszka w Katowicach). Miał trzech synów: Jana, Zbigniewa i Jacka.
Spis treści |
[edytuj] Edukacja
Uczęszczał do Państwowego Gimnazjum w Rybniku (obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. Powstańców Śląskich w Rybniku). W 1933 roku uzyskał tam maturę. Studiował w Akademii Handlowej w Krakowie. Ukończył trzy wydziały: ogólnohandlowy, samorządowy i pedagogiczny. W ten sposób uzyskał tytuł magistra.
W 1938 rozpoczął szkolenie w Dywizyjnym Kursie Podchorążych Rezerwy w Brześću. Ukończył je z piątą lokatą z zakresie specjalizacji przeciwpancernej.
[edytuj] Kalendarium
- 1914 – w Jastrzębiu-Zdroju na świat przychodzi Dominik Ździebło
- 1933 – zdaje maturę
- 1937 – po studiach rozpoczyna pracę zawodową we Wspólnocie Interesów w Katowicach
- Sierpień 1939 – Ździebło trafia do czynnej służby
- Listopad 1939 – organizacja silnego ruchu zbrojnego do walki z okupantem
- 1945 – Ździebło uzyskuje stopień majora
- 1948 – służby bezpieczeństwa aresztowały Dominika Ździebło i przetransportowano go z Katowic do X Pawilonu Więzienia Mokotowskiego w Warszawie. Był tam torturowany fizycznie.
- 1956 – Ździebło zostaje zrehabilitowany i przywrócono mu pełnię praw.
- 1962 – zmarł w Katowicach, tam został pochowany
[edytuj] Bibliografia
- Józef Musioł – Dramat śląskiego Kordiana
- Dąbrowa Kostka – W okupowanym Krakowie
