Dworzec Tatrzański

Z Wikipedii

Dworzec Tatrzański (Dwór Tatrzański, kasyno Towarzystwa Tatrzańskiego) – został zbudowany w Zakopanem (ul. Krupówki 12) przez TT w 1881 według projekty Karola Zaremby. Drewniany budynek został uroczyście otwarty 30 lipca 1882. W gmachu ulokowano biura TT, czytelnię i bibliotekę, pomieszczenia hotelowe, salę balową, w której odbywały się liczne imprezy: odczyty, koncerty, przedstawienia teatralne, zabawy. W budynku Dworca Tatrzańskiego występowali m.in. Mieczysław Karłowicz, Helena Modrzejewska, Ignacy Jan Paderewski, Henryk Sienkiewicz. W dniu 21 stycznia 1900 budynek spłonął (pożar spowodowany wybuchem lampy naftowej). Dopiero w 1902 TT postanowiło odbudować Dworzec Tatrzański. Otwarcie nowego, murowanego budynku miało miejsce 1 lipca 1903 (wg projektu Wandalina Beringera, który zaprojektował go w stylu zakopiańskim). W latach 1914 – 1939 działała w nim restauracja z werandą (weranda została rozebrana w czasie II wojny). W latach międzywojennych restauracja stała się ulubionym miejscem spotkań artystów i taterników. Po wojnie gmach stał się siedzibą Oddziału Zakopiańskiego PTTK oraz (do 1986) Grupy Tatrzańskiej GOPR , do 1990 działał tu Klub Turysty.

W 1992 pożar ponownie zniszczył część budynku, odbudowany rok później, nadal jest siedzibą Oddziału PTTK. Pozostałe pomieszczenia wynajęto prywatnym inwestorom, którzy urządzili w nich m.in. nocny klub.