Dysfagia
Z Wikipedii
Dysfagia | |
ICD-10: |
R13
|
R13.0 {{{X.0}}} |
|
R13.1 {{{X.1}}} | |
R13.2 {{{X.2}}} | |
R13.3 {{{X.3}}} | |
R13.4 {{{X.4}}} | |
R13.5 {{{X.5}}} | |
R13.6 {{{X.6}}} | |
R13.7 {{{X.7}}} | |
R13.8 {{{X.8}}} | |
R13.9 {{{X.9}}} |
Dysfagia – termin medyczny określający utrudnione przechodzenie pokarmu z jamy ustnej przez przełyk do żołądka.
Wyróżnia się dwa typy dysfagii:
- dysfagia ustno-gardłowa (przedprzełykowa) - trudności w przełykaniu związane z zaburzeniem przechodzenia pokarmu do przełyku.
- dysfagia przełykowa - trudności w przechodzeniu kęsów pokarmowych przez przełyk.
Spis treści |
[edytuj] Przyczyny
[edytuj] Choroby wywołujące dysfagię ustno-gardłową
- urazy i choroby ośrodkowego układu nerwowego
- udar mózgu, choroba Wilsona, stwardnienie rozsiane, guzy pnia mózgu
- stwardnienie boczne zanikowe
- neuropatie obwodowe
- guzy głowy i szyi, zabiegi operacyjne w tym rejonie
- choroby mięśni: dystrofia, miastenia
- nowotwory i stany zapalne jamy ustnej i gardła
- uchyłek Zenkera
- zaburzenia czynnościowe
- achalazja mięśnia pierścienno-gardłowego
- zaburzenia koordynacji górnego zwieracza przełyku
[edytuj] Choroby wywołujące dysfagię przełykową
- nowotwory przełyku
- zwężenie pozapalne przełyku
- zwężenie po oparzeniu przełyku
- pierścień Schatzkiego
- ciała obce
- uchyłki przełyku
- ucisk na przełyk od zewnątrz przez nowotwory lub tętniaki
- achalazja wpustu
- rozlany skurcz przełyku ("przełyk korkociągowaty")
- bolesne skurcze przełyku ("przełyk typu dziadka do orzechów")
- zespół Plummera-Vinsona
- twardzina układowa
- zapalenie przełyku
- choroba refluksowa przełyku
- dysfagia czynnościowa
[edytuj] Towarzyszące objawy
- krztuszenie się
- kaszel
- łzawienie
- odruchy wymiotne
- uczucie zatrzymania pokarmu w przełyku
- rozpieranie
- odynofagia - ból podczas przełykania
[edytuj] Przebieg naturalny
Kolejne etapy dysfagii:
- możliwość połykania pokarmów stałych
- możliwość połykania tylko pokarmów rozdrobnionych
- możliwość połykania tylko płynów
- afagia, całkowity brak możliwości połykania
[edytuj] Zalecane badania diagnostyczne
- kontrastowe badanie radiologiczne przełyku
- ezofagoskopia z pobraniem materiału do badania histologicznego i mikrobiologicznego
- manometria przełyku (opcjonalnie)
- badanie tomokomputerowe klatki piersiowej (opcjonalnie)
[edytuj] Leczenie
Terapia zależna jest od przyczyny dysfagii.