Dziennik panny służącej
Z Wikipedii
Dziennik panny służącej (Le Journal d'une femme de chambre) - książka Octave'a Mirbeau. Służąca z Paryża Celestyna przyjeżdża na służbę na prowincję. Będąc u państwa poznaje Józefa - służącego państwa - tyrana, sadystę, który fascynuje ją seksualnie. Pewnego dnia w lesie zostaje znaleziona zgwałcona i zamordowana dziewczynka - Klarcia. Celestyna domyśla się kto to mógł zrobić.
Podczas pobytu u państwa - w Opatówce - Celestyna prowadzi pamiętnik, gdzie wspomina służbę w innych domach. Przypomina sobie romanse, dawnych kochanków, śmieszne i tragiczne historie, ekscentrycznych pracodawców; w książce opisane jest również szczegółowo intymne życie człowieka.
Powieść trzykrotnie zekranizowano. W najsłynniejszej wersji - autorstwa Luisa Bunuela z 1964 główną rolę zagrała Jeanne Moreau. Wcześniej książkę przeniósł na ekran Jean Renoir 1946, a w 1982 film na zamówienie telewizji wyreżyserował Jean-Marie Coldefy.
