Z Wikipedii
Dzwonecznik wonny (Adenophora liliifolia (L.) Besser) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny dzwonkowatych. W ystępuje w Azji i Europie. W Polsce ma swoją północno-zachodnią granicę występowania i jest u nas bardzo rzadki. Występował na ok. 100 stanowiskach (na wielu z nich już wymarł) w północno-wschodniej części kraju i w pasie wydm nadmorskich.
[edytuj] Charakterystyka
- Łodyga
- Wzniesiona, prosta, kanciasta, o wysokości 50-100 (150) cm.
- Liście
- Odziomkowe na długich ogonkach i dość wcześnie obumierające, dolne łodygowe krótkoogonkowe, podłużnie jajowate, o piłkowanych brzegach, górne lancetowate i prawie całobrzegie. Na spodniej stronie (szczególnie na nerwach) owłosione krótkimi włoskami.
- Kwiaty
- Zebrane w dużą, szeroko rozpostartą wiechę. Kwiaty pachnące, jasnoniebieskie, o długości 12-20 mm. Dwukrotnie krótszy od korony kielich złożony jest z 5 lancetowatych i gruczołkowato ząbkowanych (czasami całobrzegich) działek. Szerkodzwonkowata korona o łatkach krótszych od rurki. Wewnątrz korony dwukrotnie od niej dłuższy słupek z 3 znamionami, o szyjce górą zgrubiałej i brodawkowato owłosionej. U nasady słupka pierścień miodników. 5 pręcików o spłaszczonych i orzęsionych nitkach. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
- Owoc
- Odwrotnie gruszkowata, kanciasta torebka, wysypująca drobne i wąsko oskrzydlone nasiona nasiona trzema otworkami u nasady.
- Korzeń
- Zgrubiały.
- Biotop, wymagania
- Świetliste lasy, zarośla i ich obrzeża. Preferuje gleby lessowe lub piaszczysto- gliniaste. Hemikryptofit.
Gatunek objęty w Polsce ścisłą ochroną. Według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski jest to gatunek wymierający (kategoria zagrożenia E)[1]. Występuje na obszarze Ojcowskiego, Poleskiego i Wigierskiego Parku Narodowego, Mazurskiego Parku Krajobrazowego, Przemyskich Parków Krajobrazowych i w kilku rezerwatach przyrody. Głównym zagrożeniem dla gatunku jest utrata naturalnych siedlisk oraz niszczenie okazów przez ich pozyskiwanie z siedlisk naturalnych.
- ↑ Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
[edytuj] Bibliografia
[edytuj] Linki zewnętrzne
To jest tylko zalążek artykułu związanego z botaniką. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
