Poleski Park Narodowy

Z Wikipedii

Poleski Park Narodowy rezerwat biosfery UNESCO

Położenie	pow. włodawski woj. lubelskie
Data utworzenia	1 maja 1990
Powierzchnia - leśna - uprawna - wodna	97,62 km² 47,8 km² 23,73 km² 4,77 km²
Pow. ochrony - ścisłej - częściowej - krajobrazu	1,16 km² 81,98 km² 14,48 km²
Powierzchnia otuliny
Długość szlaków turystycznych	78 km
Liczba odwiedzających rocznie	9 tys.
Siedziba	Urszulin
Oficjalna strona Parku

Poleski Park Narodowy, utworzony w 1990 r., jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski.

Położony jest on we wschodniej części kraju, na terenie powiatu włodawskiego w województwie lubelskim. 1 maja 1990 utworzono na terenach Polesia leżących w Polsce Poleski Park Narodowy, z siedzibą we wsi Urszulin. Położenie geograficzne: 51°27' N 23°09' E

[edytuj] Historia

1959 - projekt utworzenia parku narodowego
1966-1986- powstanie na tym terenie 4 rezerwatów przyrody
1982 - powstanie Poleskiego Parku Krajobrazowego
1 maja 1990 - utworzenie Poleskiego Parku Narodowego

Obejmuje on tereny znajdujące się na Równinie Łęczyńsko-Włodawskiej, liczne bagna, torfowiska i jeziora krasowe oraz naturalne kompleksy leśne z bogactwem flory i fauny. W ramach parku są następujące tereny: Durne Bagno, Jezioro Moszne, Jezioro Długie, Torfowisko Orłowskie oraz Bagno Bubnów. Jest to park znajdujący się najbliżej Lublina.

[edytuj] Flora Poleskiego Parku Narodowego

Flora parku jest bogata i obfituje w rośliny typowe dla terenów podmokłych i bagiennych. Na terenie parku występuje 928 gatunków roślin, z których 60 podlega ochronie gatunkowej.