Edmund Piechocki

Z Wikipedii

Edmund Piechocki (ur. 30 września 1885 w Ostrowie - zm. 13 maja 1947 w Katowicach) - ekonomista, działacz społeczny.

Pochodził z rodziny kupieckiej. Uczeń Królewskiego Gimnazjum w Ostrowie, świadectwo dojrzałości otrzymał w Krakowie. Działał, w Ostrowie, w gimnazjalnym Towarzystwie Tomasza Zana, prowadzącym działalność niepodległościową i edukacyjną. Studiował na Akademii Handlowej w Wiedniu i na uniwersytecie w Tybindze. W 1913 roku otrzymał tytuł doktora ekonomii i nauk politycznych.

Aktywny w środowiskach polskich w Niemczech. Zainicjował i zorganizował wystawę przemysłową w 1913 roku w Bochum. Założył w Gelsenkirchen oddział Banku Przemysłowców z Poznania, dzięki czemu można było uratować oszczędności polskich górników. Kierował nim do jego likwidacji w 1918 roku.

Od 1919 mieszkał w Poznaniu. Współinicjator Targów Poznańskich. W latach 1928 i 1929 był jednym z dyrektorów Powszechnej Wystawy Krajowej oraz Wyższej Szkoły Handlowej w Poznaniu (której był też wykładowcą). W latach 1930-1939 kierował Komunalną Kasą Oszczędnościową Miasta Poznania.

Jako pracownik naukowy Wyższej Szkoły Handlowej publikował prace z zakresu wystawiennictwa, organizacji przedsiębiorstw i bankowości.

W latach II wojny światowej więzień obozów w Dachau i Mauthausen-Gusen.

Po wojnie zamieszkał w Katowicach, gdzie też pochowano go w Alei Zasłużonych na cmentarzu przy ulicy Francuskiej.

[edytuj] Bibliografia

• Krystian Niełacny, Edmund Piechocki, w: Alma Mater Ostroviensis - Księga Pamięci - Non Omnis Moriar, tom X, Ostrów Wielkopolski 2003