Edward Habich
Z Wikipedii
Edward Ludwik Habich (ur. 4 czerwca 1905 w Wielkich Łukach w Rosji, zm. 14 listopada 1987 w Warszawie), inżynier, mechanik i wynalazca, kierownik działu pojazdów specjalnych Biura Studiów PZInż, profesor Politechniki Warszawskiej.
Ukończył Wyższą Szkołę Budowy Maszyn im. Wawelberga i Rotwanda oraz Politechnikę Warszawską. W roku 1928 jeszcze jako student rozpoczął pracę przy pancernych pojazdach gąsienicowych w biurze biurze konstrukcyjnym broni pancernej Wojskowego Instytutu Badań Inżynierii. Brał tam udział w opracowaniu czołgu rozpoznawczego TK. Od 1933 był kierownikiem działu pojazdów specjalnych Biura Studiów PZInż. Pod Jego kierownictwem w okresie międzywojennym powstały takie konstukcje jak: czołg TKS, czołg pływający (amfibia) PZInż 130, czołg rozpoznawczy 4TP(PZInż. 140), ciągnik artyleryjski PZInż 152, terenowy samochód półgąsienicowy PZInż 222 i PZInż 202, czołg 9TP. W trakcie budowy znajdował się czołg 20 tonowy (20/25TP), uzbrojony w działo 75 mm, przewyższający konstrukcje niemieckie. W 1939 istniał również prototyp (drewniany) czołgu 40 tonowego (prawdopodobnie 40TP), którego produkcja seryjna była przewidziana na 1942 Podczas okupacji brał udział w ruchu oporu w Armii Krajowej
