Web - Amazon

We provide Linux to the World


We support WINRAR [What is this] - [Download .exe file(s) for Windows]

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
SITEMAP
Audiobooks by Valerio Di Stefano: Single Download - Complete Download [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Alphabetical Download  [TAR] [WIM] [ZIP] [RAR] - Download Instructions

Make a donation: IBAN: IT36M0708677020000000008016 - BIC/SWIFT:  ICRAITRRU60 - VALERIO DI STEFANO or
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Efan Ekoku - Wikipedia, wolna encyklopedia

Efan Ekoku

Z Wikipedii

Efangwu Goziem Ekoku znany jako Efan Ekoku (ur. 8 czerwca 1967 w Manchesterze) były piłkarz nigeryjski grający na pozycji napastnika. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 182 cm, ważył 80 kg. Nosił przydomek "Chief" ("Wódz").

Spis treści

[edytuj] Kariera klubowa

Ekoku jest synem nigeryjskich emigrantów pochodzących z arystokracji i urodził się w na przedmieściach Manchesteru w Cheetham Hill. Swoją piłkarską karierę zaczynał w Sutton United, nie grającym na żadnym szczeblu ligi angielskiej. Pierwszym poważnym klubem Ekoku był Bournemouth AFC, w barwach którego zadebiutował w 1990 roku w Division Two. W klubie z południowego wybrzeża Wielkiej Brytanii grał do zimy 1993. W ciągu tego okresu rozegrał w barwach "The Cherries" 62 mecze i zdobył dla nich 25 goli, będąc jednym z najlepszych strzelców klubu w tym czasie.

W styczniu 1993 Ekoku dokonał przeskoku z Division Two prosto do Premiership stając się zawodnikiem Norwich City. Menedżer klubu Mike Walker zapłacił za niego 500 tysięcy funtów. Runda wiosenna nie była dla niego zbytnio udana. Zagrał tylko w 4 meczach swojego zespołu, w których to zdobył 3 gole (9 kwietnia w przegranym 1:5 meczu z Tottenhamem oraz 2 gole 8 maja w zremisowanym 3:3 spotkaniu z Middlesbrough FC). Norwich City rozegrał jednak dobry sezon i zakończył rozgrywki na najwyższej w historii klubu, 3 pozycji. Dzięki temu w sezonie 1993/1994 Norwich z Ekoku po raz pierwszy w historii zagrało w Pucharze UEFA. To właśnie Efan był tym, który zdobył pierwszego gola dla Norwich w tych rozgrywkach. Fakt ten miał miejsce w 1. rundzie podczas wygranego 3:0 meczu z Vitesse Arnhem. Kilka tygodni później błysnął w wyjazdowym spotkaniu z Evertonem, gdy czterokrotnie pokonał bramkarza gospodarzy, Neville'a Southalla, a "Kanarki" wygrały ten mecz 5:1. W Pucharze UEFA zespół doszedł do 3. rundy (odpadł po dwumeczu z Interem Mediolan) po drodze eliminując nie tylko wspomniane Vitesse, ale i słynny Bayern Monachium (2:1 1:1). W lidze Norwich zajęło 12. miejsce, a Ekoku rozegrał 27 meczów i zdobył 12 goli. W sezonie 1994/1995 grał tylko przez krótki okres (6 meczów), po czym odszedł z zespołu. Londyński Wimbledon FC zapłacił za Ekoku kwotę miliona funtów, a Nigeryjczyk miał zastąpić w ataku Johna Fashanu. W lidze rozegrał 24 mecze i zdobył dla Wimbledonu 9 goli (13 dni po transferze zdobył gola przeciwko swojemu niedawnemu klubowi z Norwich), a klub zajął 9. miejsce w lidze. W kolejnym sezonie zagrał w 31 meczach Wimbledonu i strzelił 7 goli, a jego klub zajął 14. pozycję. Rok później był główną postacią swojego zespołu, który robił furorę na Wyspach dochodząc do półfinałów zarówno Pucharu Anglii jak i Pucharu Ligi Angielskiej wygrywając po drodze z kilkoma faworytami. Ekoku w ataku "Szalonego Gangu" najczęściej grywał z Jamajczykiem Marcusem Gaylem i w lidze zdobył 11 goli w 30 meczach. Sezon 1997/1998 nie był już tak udany jak poprzedni. Ekoku przytrafiały się częste kontuzje i z tego powodu zagrał tylko w 16 ligowych meczach, w których zdobył 4 gole. Jeden z nich, zdobyty w przegranym 1:3 meczu z Newcastle United kandydował do miana gola sezonu. Wimbledon na koniec sezonu zajął 15. miejsce w lidze i niemal do końca bronił się przed spadkiem. We wrześniu 1998 Ekoku zamierzał odejść z klubu. Był bliski przejścia do Nottingham Forest F.C., ale klub ten ostatecznie pozyskał Pierre'a van Hooijdonka. Leicester City oferował 4 miliony funtów za Ekoku, a do wyścigu o napastnika właczyły się też Aston Villa FC oraz Southampton FC. Ekoku pomimo tego został jednak w klubie na kolejny sezon. Zagrał w nim w 22 meczach strzelając 6 goli i zajął z Wimbledonem 16. pozycję. Latem 1999 nowym szkoleniowcem Wimbledonu został Norweg Egil Olsen, który nie widział dla Efana miejsca w pierwszym składzie, a dodatkowo ściągnął do zespołu za 7,5 miliona funtów Walijczyka Johna Hartsona.

25 sierpnia 1999 Ekoku podpisał 3-letni kontrakt ze szwajcarskim Grasshoppers Zurych, do którego ściągnął go angielski szkoleniowiec, Roy Hodgson. W Grasshoppers dobrze wprowadził się do zespołu i w sezonie zdobył 16 goli będąc najlepszym strzelcem swojego zespołu w pierwszej lidze. Grasshoppers zajęło 4. pozycję. W październiku 2000 Hodgson został zwolniony i Ekoku po rozegraniu 7 meczów i strzeleniu 3 goli chciał wrócić do Anglii.

Ostatecznie trafił do Sheffield Wednesday na 3-miesięczne wypożyczenie. O mało co transakcja nie doszła by do skutku z powodów personalnych. Ekoku nieźle spisywał się w barwach klubu z Sheffield i wypożyczenie zostało przedłużone do końca sezonu 2000/2001. W Division One Ekoku zagrał w 32 meczach i zdobył 7 goli dla swojego klubu. Sheffield zakończyło sezon na 17. miejscu. 31 lipca 2001 przeszedł do Wednesday na następny sezon. W 27 meczach strzelił 7 goli i Sheffield ledwo obroniło się przed spadkiem zajmując niską 20. pozycję. Jeszcze w kwietnu nowy menedżer Terry Yorath wystawił Ekoku na listę transferową i Efan był bliski przejścia do Wycombe Wanderers lub Gillingham FC, ale wytrwał w klubie do końca sezonu.

We wrześniu 2002 Ekoku opuścił Sheffield rozwiązując kontrakt z Wednesday. Najpierw trenował z Luton Town, a następnie z Rushden & Diamonds, ale nie przeszedł do żadnego z tych klubów. Dopiero 27 marca 2003 w ostatnim dniu okna transferowego Ekoku został zatwierdzony do gry w Brentford FC. Grał tam jednak tylko 2 miesiące i został zwolniony. W 2003 pracował jako komentator dla stacji BBC. W sierpniu 2004 podpisał krótkoterminowy kontrakt z irlandzkim zespołem Dublin City, jednak po 2 meczach zrezygnował i ostatecznie zakończył piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1990/91 Bournemouth AFC Anglia Anglia Division Three 20 3
1991/92 Bournemouth AFC Anglia Anglia Division Three 28 11
1992/93 Bournemouth AFC Anglia Anglia Division Three 14 7
1992/93 Norwich City Anglia Anglia Premiership 4 3
1993/94 Norwich City Anglia Anglia Premiership 27 12
1994/95 Norwich City Anglia Anglia Premiership 6 0
1994/95 Wimbledon FC Anglia Anglia Premiership 24 9
1995/96 Wimbledon FC Anglia Anglia Premiership 31 7
1996/97 Wimbledon FC Anglia Anglia Premiership 30 11
1997/98 Wimbledon FC Anglia Anglia Premiership 16 4
1998/99 Wimbledon FC Anglia Anglia Premiership 22 6
1999/00 Grasshoppers Zurych Szwajcaria Szwajcaria Axpo Super League 21 16
2000/01 Grasshoppers Zurych Szwajcaria Szwajcaria Axpo Super League 7 3
2000/01 Sheffield Wednesday Anglia Anglia Division One 32 7
2001/02 Sheffield Wednesday Anglia Anglia Division One 27 7
2002/03 Brentford FC Anglia Anglia Division Two  ?  ?
2004 Dublin City Irlandia Irlandia Eircom League 2 0
Łącznie w Premiership 160 51
Łącznie w Axpo Super League 28 19

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W 1994 roku Ekoku był członkiem reprezentacji Nigerii na Puchar Narodów Afryki 1994. Wystąpił tam tylko w jednym meczu, 2 kwietnia w wygranym 2:0 meczu z Zairem (grał w nim 60 minut). Z Nigerią wywalczył wówczas misrzostwo Afryki. W lecie został także powołany do kadry na finały MŚ w USA, ale ze względu na zbyt dużą konkurencję w ataku (Rashidi Yekini, Daniel Amokachi czy Emmanuel Amunike) nie zagrał na nich ani minuty.

W 1997 roku został powołany do reprezentacji po ponad 2 latach przerwy. 7 kwietnia wystąpił w wygranym 2:1 meczu z Burkina Faso rozegranym w ramach kwalifikacji do MŚ we Francji. Był to zarazem jego ostatni mecz w kadrze nigeryjskiej.


[edytuj] Ciekawostki

  • Brat Efana, Abi Ekoku był mistrzem Wielkiej Brytanii w rzucie dyskiem oraz grał w lidze rugby w zespole London Crusaders.

[edytuj] Link zewnętrzny

Our "Network":

Project Gutenberg
https://gutenberg.classicistranieri.com

Encyclopaedia Britannica 1911
https://encyclopaediabritannica.classicistranieri.com

Librivox Audiobooks
https://librivox.classicistranieri.com

Linux Distributions
https://old.classicistranieri.com

Magnatune (MP3 Music)
https://magnatune.classicistranieri.com

Static Wikipedia (June 2008)
https://wikipedia.classicistranieri.com

Static Wikipedia (March 2008)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com/mar2008/

Static Wikipedia (2007)
https://wikipedia2007.classicistranieri.com

Static Wikipedia (2006)
https://wikipedia2006.classicistranieri.com

Liber Liber
https://liberliber.classicistranieri.com

ZIM Files for Kiwix
https://zim.classicistranieri.com


Other Websites:

Bach - Goldberg Variations
https://www.goldbergvariations.org

Lazarillo de Tormes
https://www.lazarillodetormes.org

Madame Bovary
https://www.madamebovary.org

Il Fu Mattia Pascal
https://www.mattiapascal.it

The Voice in the Desert
https://www.thevoiceinthedesert.org

Confessione d'un amore fascista
https://www.amorefascista.it

Malinverno
https://www.malinverno.org

Debito formativo
https://www.debitoformativo.it

Adina Spire
https://www.adinaspire.com