Marcus Gayle
Z Wikipedii
| Marcus Gayle | ||
| Imię i nazwisko | Marcus Gayle | |
| Data i miejsce urodzenia |
27 września 1970 Hammersmith, Anglia  |
|
| Pozycja | obrońca, pomocnik | |
| Wzrost | 191 cm | |
| Waga | 87 kg | |
| Kariera piłkarska | ||
|---|---|---|
| Lata | Klub | M (G) |
| 1989-1994 1990 1994-2001 2001 2001-2005 2005-2006 2006-2007 2007-2008 |
Brentford F.C. → KuPS (wypoż.) Wimbledon F.C. Rangers F.C. Watford F.C. Brentford F.C. Aldershot Town A.F.C. Wimbledon |
156 (22) 22 (9) 236 (37) 4 (0) 102 (5) 30 (2) 24 (7) 25 (3) |
| Reprezentacja narodowa | ||
| Lata | Reprezentacja | |
| 1998-2002 |  Jamajka |
14 (3) |
Marcus Gayle (ur. 27 września 1970 w Hammersmith), były piłkarz jamajski grający na pozycji pomocnika lub obrońcy. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 191 cm wzrostu, ważył 87 kg.
[edytuj] Kariera klubowa
Gayle urodził się w jednej z dzielnic Londynu, Hammersmith, w rodzinie mającej korzenie jamajskie. Karierę piłkarską rozpoczął w zespole Brentford F.C.. W 1989 roku zadebiutował w jego barwach w Division Three. Początkowo nie miał miejsca w składzie i w 1990 roku wypożoczono go do fińskiego KuPS Kuopio. W sezonie 1990/1991 był już podstawowym zawodnikiem Brentfordu i do 1994 roku rozegrał dla niego 156 meczów i zdobył 22 gole.
W marcu 1994 roku Marcus przeszedł do Wimbledonu, grającego w Premiership. Kosztował 250 tysięcy funtów, a w koszulce nowego klubu po raz pierwszy wystąpił 26 marca przeciwko Leeds United (1:0). Jednak przez półtora roku był częściej rezerwowym niż grał w wyjściowej jedenastce. W sezonie 1996/1997 był jedną z głównych postaci swojego zespołu, który robił furorę na Wyspach dochodząc do półfinałów zarówno Pucharu Anglii jak i Pucharu Ligi Angielskiej wygrywając po drodze z kilkoma faworytami. W kolejnych sezonach był jednym z najskuteczniejszych graczy drużyny, ale w sezonie 1999/2000 spadł do Division One i w niej grał jeszcze przez jeden sezon. W zespole Wimbledonu przez 8 sezonów rozegrał 263 spotkań, w których zaliczył 37 trafień.
9 marca 2001 Gayle trafił za 900 tysięcy funtów do szkockiego Glasgow Rangers. Został z nim wicemistrzem Szkocji, ale rozegrał zaledwie cztery spotkania i nie mieścił się w składzie zespołu. Latem sprzedano go za tą samą kwotę do Watfordu, do którego sprowadził go menedżeer Gianluca Vialli. Po raz pierwszy dla tego klubu wystąpił 11 sierpnia w meczu przeciwko Manchesterowi City (0:3). W 2003 roku dotarł z Watfordem do finału Puchar Anglii, a grał w nim jeszcze do marca 2005. Wtedy też wrócił do Brentford, a w 2006 został piłkarzem Aldershot Town grającego w Conference National. Karierę piłkarską kończył w 2008 roku jako zawodnik AFC Wimbledon (liga Isthmian League Premier Division).
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Jamajki Gayle zadebiutował w 1998 roku, kiedy zdecydował się reprezentować kraj swoich przodków. W tym samym roku został powołany przez selekcjonera René Simõesa do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam zagrał jedynie w wygranym 2:1 z Japonią. Ostatni mecz w "Reggae Boyz" rozegrał w 2002 roku. Łącznie w kadrze Jamajki wystąpił 14 razy i zdobył 3 gole.
1 Barrett • 2 Malcolm • 3 Dawes • 4 Dixon • 5 Goodison • 6 Simpson • 7 Cargill • 8 Gayle • 9 Williams • 10 Boyd • 11 Whitmore • 12 Sewell • 13 Lawrence • 14 Ricketts • 15 Gardner • 16 Earle • 17 Lowe • 18 Burton • 19 Sinclair • 20 Powell • 21 Brown • 22 Hall • trener: Simões
