Elżbieta Burbon (1602-1644)
Z Wikipedii
Elżbieta de Burbon, fr. Élisabeth de France, Élisabeth de Bourbon, hiszp. Isabel de Borbón (ur. 22 listopada 1602 w Fontainebleau, zm. 6 października 1644 w Madrycie) – najstarsza córka króla Francji - Henryka IV Burbona i jego drugiej żony - Marii Medycejskiej. Królowa Hiszpanii i Portugalii w latach 1621-1644.
Była młodszą siostrą króla Ludwika XIII, starszą siostrą: Krystyny Marii – księżnej-regentki Sabaudii, Gastona – księcia Orleanu i Henrietty Marii – królowej Anglii. 25 listopada 1615, w Bordeaux, Elżbieta poślubiła przyszłego króla Hiszpanii – Filipa IV Habsburga. Elżbieta była znana z powodu swojej urody, inteligencji i szlachetnej osobowości - to wszystko sprawiło również, że była popularna wśród swoich poddanych. Jednak jej małżeństwo nie należało do udanych - mąż Elżbiety zdradzał ją i miał kilkoro nieślubnych dzieci. Podczas Rewolty Katalońskiej (1640-1659), Elżbieta została regentką i wspierała księcia de Nochera w walce przeciwko hrabiemu-księciu Olivares.
Elżbieta i Filip mieli 8 dzieci:
- Infantka Maria Margarita – Maria Małgorzata (1621),
- Infantka Margarita Maria Catalina – Małgorzata Maria Katarzyna (1623),
- Infantka Maria Eugenia – Maria Eugenia (1625-1627),
- Infantka Isabel Maria Teresa – Elżbieta Maria Teresa (1627),
- Baltasar Carlos – Baltazar Karol, książę Astrurii (1629-1646), zaręczony z Marianną Habsburg, późniejszą drugą żoną Filipa IV,
- Infant Francisco Fernando – Franciszek Ferdynand (1634),
- Infantka Maria Ana Antonia – Maria Anna Antonia (1636),
- Infantka Maria Theresa – Maria Teresa (1638-1683), królowa Francji jako pierwsza żona Ludwika XIV Burbona.