Eliahu Inbal
Z Wikipedii
Eliahu Inbal (ur. 16 lutego 1936) jest wybitnym dyrygentem orkiestrowym.
Inbal urodził się w Jeruzalem. Uczył się gry na skrzypcach w Izraelskiej Akademii Muzycznej i brał lekcje komponowania od Paula Ben-Haima. Po usłyszeniu Inbala Leonard Bernstein umożliwił jego dalszą edukację na kierunku dyrygentury w Konserwatorium Paryskim. Eliahu pobierał też lekcje od Sergiu Celibidache i Franco Ferrara w Hilversum, w Holandii. W Novara, w 1963 zajął pierwsze miejsce Zawodach Dyrygenckich Guido Cantelli.
W młodości występował się głównie we Włoszech, ale naprawdę udany debiut odniósł w 1965, w Wielkiej Brytanii z Londyńską Orkiestrą Filharmoniczną. Doprowadziło to do innych związków Inbala z orkiestrami brytyjskimi (ostatecznie otrzymał obywatelstwo brytyjskie). Współpracował z wieloma orkiestrami w Europie i Ameryce
W latach 1974 - 1990 był głównym dyrygentem Frankfurckiej Radiowej Orkiestry Symfonicznej. Nagrał z nią oryginalne wersje kilku symfonii Antona Brucknera, które to wykonania pozwoliły wygrać Inbalowi Jahrespreis der deutschen Schallplatten-Kritik. Nagrał także kompletny cykl symfoni Gustava Mahlera. Od 1984 do 1989 był naczelnym dyrygentem w weneckim Teatro La Fenice.
Inbal dyrygował szeroką gamę utworów. Jest najlepiej znany za swoje interpretacje późno-romantycznych prac, ale także odnotowany jako dyrygent operowy oraz dyrygent premier wielu prac współczesnych.
