Emma Ostaszewska
Z Wikipedii
Emma Ostaszewska | |
Ostoja |
|
Data urodzenia | 13 sierpnia 1831 |
Miejsce urodzenia | Memel |
Data śmierci | 1 marca 1912 |
Miejsce śmierci | Wzdów |
Rodzina | Ostaszewscy |
Rodzice | Karol Załuski Amelia z Ogińskich |
Małżeństwo | Teofil Ostaszewski |
Dzieci | Maria Dzieduszycka Adam Ostaszewski Stanisław Ostaszewski Kazimierz Ostaszewski |
Emma z Załuskich Ostaszewska ur. 13 sierpnia 1831 Memel, zm. 1 marca 1912 Wzdów; córka Karola Załuskiego i Amelii z Ogińskich, polska pianistka i działaczka społeczna. Była żoną Teofila Wojciecha Ostaszewskiego i matką Adama, Stanisława i Kazimierza.
Po dziadku, Michale Kleofasie Ogińskim, kompozytorze, oddziedziczyła talent muzyczny. Uczyła się gry na fortepianie pod okiem znanych pedagogów muzycznych, m.in. Karola Mikulego. Wirtuozeria jej gry była powszechnie podziwiana. Pamiętnikarka Anna z Działyńskich Potocka zapisała w swych wspomnieniach, że Ostaszewska "cudownie grała Chopina".[1]
Po ślubie (w Wiedniu w 1849) z Teofilem Wojciechem Ostaszewskim zamieszkała w położonym nieopodal Iwonicza Załuskich majątku Ostaszewskich we Wzdowie na Podkarpaciu w zaborze austriackim.
Szeroko angażowała się w akcje społeczne, m.in. w pomoc dla powstania styczniowego. W jednym z zachowanych listów do rodziny pisała:
"Powierzono mi obowiązek kwesty wśród pań z obwodu sanockiego, więc musiałam z kolei znaleźć sobie zastępczynie w każdym z dystryktów, których w Sanockiem jest jedenaście. Bardziej niż pieniądze liczą się bandaże i bielizna. Nie zwlekajcie zbytnio, ponieważ z końcem każdego miesiąca jestem zobowiązana przesłać całość kwesty do miejsca przeznaczenia".[2]
Po upadku powstania organizowała pomoc dla uchodźców z zaboru rosyjskiego. W dworze we Wzdowie ukrywała przed władzami austriackimi wielu uchodźców.
Przypisy
[edytuj] Bibliografia
- "Wspomnienia o rodzinie Załuskich x XIX stuleciu", Kraków 1907.