Ernle Chatfield, 1. baron Chatfield

Z Wikipedii

Ernle Chatfield admirał floty
27 września 1873 - 15 listopada 1967

Kariera:

dowódca Floty Atlantyckiej i Floty Śródziemnomorskiej
Działania zbrojne:
I wojna światowa
Odznaczenia:

Alfred Ernle Montacute Chatfield, 1. baron Chatfield GCB, KCMG, CVO (ur. 27 września 1873 w Southsea, zm. 15 listopada 1967), brytyjski wojskowy i polityk, admirał Royal Navy, minister w rządach Neville'a Chamberlaina.

Był jedynym synem admirała Alfreda Johna Chatfielda. W 1886 r. wstąpił do Royal Navy. Podczas I wojny światowej służył na HMS "Lion". Brał udział w bitwach pod Helgolandem, na Dogger Bank oraz bitwie jutlandzkiej. W latach 1925-1928 był trzecim lordem morskim oraz kontrolerem marynarki. W latach 1929-1930 dowodził Flotą Atlantycką, a w latach 1930-1932 Flotą Śródziemnomorską. W 1930 r. został admirałem, a w 1933 r. admirałem floty. W latach 1933-1938 był pierwszym lordem morskim. W 1937 r. otrzymał parowski tytuł 1. barona Chatfield.

W 1939 r. lord Chatfield został ministrem koordynacji obrony w gabinecie Chamberlaina. Był również przewodniczącym Komitetu Obrony Indii. Na tym stanowisku odpowiadał za uzbrojenie, modernizację i rozbudowę Brytyjskiej Armii Indyjskiej. Opowiadał się również za przestawieniem brytyjskiej gospodarki na produkcję wojenną, jednak takim pomysłom sprzeciwił się przewodniczący Zarządu Handlu Oliver Stanley.

Chatfield pozostał ministrem po wybuchu II wojny światowej, ale nie odebrał już większej roli. W kwietniu 1940 r. zrezygnował ze stanowiska, które zostało zlikwidowane. Zmarł w 1967 r. Tytuł barona odziedziczył po nim jego najstarszy syn Ernle David Lewis.