Malcolm MacDonald
Z Wikipedii
Malcolm John MacDonald (ur. 17 sierpnia 1901 w Lossiemouth, zm. 11 stycznia 1981), brytyjski polityk i dyplomata, członek Partii Pracy i Narodowej Partii Pracy, minister w rządach Stanleya Baldwina, Neville'a Chamberlaina i Winstona Churchilla.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Był synem premiera Wielkiej Brytanii Ramsaya MacDonalda i Margaret Gladstone. Wykształcenie odebrał w Bedales School. W 1929 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Bassetlaw. Po utworzeniu rządu narodowego przeszedł do Narodowej Partii Pracy i został podsekretarzem stanu w Ministerstwie ds. Dominiów. W 1935 r. został ministrem ds. kolonii.
Młody MacDonald przegrał wybory 1935 r., ale premier Baldwin zdecydował się pozostawić go w gabinecie. Przeniósł go jednak na stanowisko ministra ds. dominiów. W lutym 1936 r. MacDonald powrócił do Izby Gmin po wyborach uzupełniających w okręgu Ross and Cromarty. W 1937 r. prowadził w imieniu rządu brytyjskiego negocjacje dotyczące nowego porozumienia z Irlandią. W maju 1938 r. zostal ponownie ministrem ds. kolonii. W październiku został dodatkowo ministrem ds. dominiów. Z tego urzędu zrezygnował w styczniu 1939 r. 17 maja 1939 r. podpisał "trzecią białą księgę", ograniczającą żydowską emigrację do Palestyny[1]
W maju 1940 r. premierem został Winston Churchill, który przeniósł MacDonalda do Ministerstwa Zdrowia. W 1941 r. został mianowany Wysokim Komisarzem w Kanadzie. Sprawował ten urząd do 1946 r. Następnie został komisarzem generalnym w Azji Południowo-Wschodniej, Wysokim Komisarzem w Indiach (1955-1960), gubernatorem, a następnie gubernatorem generalnym, Kenii (1963-1964) oraz kanclerzem Uniwersytetu Durham (1971-1980). Zmarł w 1981 r.
Przypisy
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Bibliografia
- Clyde Sanger, Malcolm MacDonald: Bringing an End to Empire, McGill-Queen's University Press, 1995, ISBN 0-7735-1303-5
| Poprzednik Philip Cunliffe-Lister |
Minister ds. kolonii Wielkiej Brytanii 1935 |
Następca James Henry Thomas |
| Poprzednik James Henry Thomas |
Minister ds. dominiów Wielkiej Brytanii 1935-1938 |
Następca Edward Stanley, lord Stanley |
| Poprzednik William Ormsby-Gore, 4. baron Harlech |
Minister ds. kolonii Wielkiej Brytanii 1938-1940 |
Następca George Lloyd, 1. baron Lloyd |
| Poprzednik Edward Stanley, lord Stanley |
Minister ds. dominiów Wielkiej Brytanii 1938-1939 |
Następca Thomas Inskip |
| Poprzednik Walter Elliot |
Minister zdrowia Wielkiej Brytanii 1940-1941 |
Następca Ernest Brown |
| Poprzednik Patrick Renison jako gubernator |
 |
Gubernator generalny Kenii 1963-1964 |
|
Następca likwidacja urzędu |
| Poprzednik Gerald Campbell |
 |
Brytyjski Wysoki Komisarz w Kanadzie 1941-1946 |
|
Następca Alexander Clutterbuck |
| Poprzednik Archibald Nye |
 |
Brytyjski Wysoki Komisarz w Indiach 1955-1960 |
|
Następca Paul Gore-Booth |
W dniu powstania
Stanley Baldwin • Ernest Brown • Neville Chamberlain • Godfrey Collins • Anthony Eden • Walter Elliot • Bolton Eyres-Monsell • Lord Hailsham • Lord Halifax • Samuel Hoare • Lord Londonderry • Malcolm MacDonald • Ramsay MacDonald • William Ormsby-Gore • Eustace Percy • Walter Runciman • John Simon • Oliver Stanley • Lord Swinton • James Henry Thomas • Kingsley Wood • Lord Zetland
Późniejsi członkowie gabinetu
Duff Cooper • Leslie Hore-Belisha • Thomas Inskip • William Morrison • Lord Stanhope
W dniu powstania
Ernest Brown • Leslie Burgin • Neville Chamberlain • Duff Cooper • Lord De La Warr • Anthony Eden • Walter Elliot • Lord Hailsham • Lord Halifax • Samuel Hoare • Leslie Hore-Belisha • Thomas Inskip • Malcolm MacDonald • William Morrison • William Ormsby-Gore • John Simon • Lord Stanhope • Oliver Stanley • Lord Swinton • Kingsley Wood • Lord Zetland
Późniejsi członkowie gabinetu
John Anderson • Lord Chatfield • John Colville • Reginald Dorman-Smith • Lord Maugham • Lord Runciman of Doxford • Lord Stanley • Euan Wallace • Lord Winterton
