Eufrozyna opolska

Z Wikipedii

Eufrozyna opolska (urodzona ok. 1229 - zmarła 4 listopada 1292 lub 1293) - księżna kujawska, potem pomorska, córka Kazimierza I, księcia opolsko-raciborskiego, około 1257 wyszła za mąż za Kazimierza Konradowica, pierwszego księcia na Kujawach, matka Władysława I Łokietka, Kazimierza II i Siemowita.

Według opisu "Kroniki wielkopolskiej" w 1260 roku, chcąc zapewnić następstwo w księstwie swoim synom, próbowała otruć pasierbów, synów Kazimierza z poprzedniego małżeństwa: Leszka Czarnego i Siemomysła, co stało się przyczyną ich buntu. 14 grudnia 1267 zmarł Kazimierz Kujawski, a Eufrozyna została regentką w imieniu małoletnich synów. Podczas trwania regencji prowadziła spory graniczne z Krzyżakami, w których jako rozjemca występował książę wielkopolski Bolesław Pobożny.

W 1275 roku Władysław Łokietek został uznany za pełnoletniego i jeszcze w tym samym roku Eufrozyna wyszła ponownie za mąż, za Mściwoja II, księcia pomorskiego, związek ten był bezdzietny i ostatecznie w maju 1288 się rozpadł. Zmarła na Kujawach i została pochowana w kościele dominikanów w Brześciu Kujawskim.