Eugeniusz Konopacki
Z Wikipedii
Eugeniusz Konopacki ps. Trzaska, Gustaw (ur. 11 stycznia 1906, zm. 1954 w Warszawie) - artylerzysta, żołnierz Armii Krajowej, harcmistrz. Podczas okupacji, od 1943, komendant Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty "Agricola".
Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1930-31 odbył przeszkolenie w Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (w 6 baterii). Szkołę ukończył jako tytularny kapral podchorąży rezerwy artylerii, z przydziałem do 27 Pułku Artylerii Lekkiej. Awans na podporucznika rezerwy artylerii otrzymał w 1935 r. Walczył w wojnie obronnej 1939 jako dowódca pułku(?) artylerii. Należał do zbrojnego podziemia niemalże od początku wojny.
Uczestnik powstania warszawskiego - walczył w harcerskim batalionie Wigry. Od 18 sierpnia 1944 - kapitan. Ranny podczas walk.
Po powstaniu w niewoli jenieckiej. Do maja 1945 przetrzymywany był w kilku niemieckich oflagach. Później znalazł się w Wojsku Polskim we Włoszech i Wielkiej Brytanii. Do Polski powrócił w 1948.
Odznaczony Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.
